OneWorld was de afgelopen week in Jordanië, het meest stabiele land in het Midden-Oosten. Mogelijke dreiging van extremisten wordt er onmiddellijk de kop in gedrukt door de alomtegenwoordige geheime dienst. Toch waren ook daar vreugde-uitingen op social media te zien, analoog aan de dansende Palestijnen na ‘nine eleven’. “Radicale lui beschouwen de aanslagen als wraakoefeningen voor de kinderen in Gaza, de onderdrukking van Palestijnen, en westerse interventies in Irak en Jemen”, meldt de Palestijnse ngo-medewerkster Naila.
“Syrische vluchtelingen constateren vooral dat het Westen nu ervaart hoe vreselijk het vermoorden van burgers is. De teneur is: zij voelen nu wat wij voelen. Ze hopen dat het Westen nu serieuze actie wil ondernemen om de oorlog in Syrië te beëindigen. Aan de andere kant zijn ze ook bang dat Europa de grenzen zal sluiten, en zulke aanvallen dus hun kansen verminderen om naar Europa te vertrekken.”
Syrische vluchtelingen zijn bang dat Europa de grenzen zal sluiten
In het Jordaanse nieuws en commentaren wordt, voor het eerst volgens Naila, de verwantschap tussen Europa en Jordanië beklemtoond. “De verantwoordelijken voor de aanslagen in Beiroet en Parijs zijn dezelfden die de Jordaanse piloot Moath al-Kasasbeh levend verbrandden en die de aanslagen op Jordaanse hotels in 2005 voorbereidden. “Terreur kent geen religie en geloof, zegt men, en moslims die IS steunen zijn daarmee verantwoordelijk voor de dood van onschuldige burgers.”
Terreur kent geen religie en geloof
De Noorse student Arabisch in Amman Jørgen Aske maakte voor OneWorld een rondgang onder zijn Jordaanse Facebookvrienden, vooral jongeren uit de gegoede middenklasse. Een van hen had zijn profielfoto de kleuren van de Franse vlag laten aannemen. “Hij kreeg een aantal positieve reacties, maar sommigen opperden dat het eerlijker was geweest als Facebook de mogelijkheid van een Libanese vlag voor je profielfoto had geboden. Een vriendin van mij postte een artikel over de verschillen in media coverage van de aanslagen in Beiroet en Parijs. Ze vroeg zich af of Libanese levens minder waard waren, en of Beiroet een plek is waar we dit soort gebeurtenissen blijkbaar verwachten.”
Dat komt overeen met de geluiden van Jordaniërs die Jorgen over de aanslag sprak. “Ze hebben het gevoel dat de wereld zich meer bekommert om de levens van de Fransen, dan om de vele slachtoffers van jihadi-terreur tegen moslims in het Midden-Oosten. Dat staat voor velen als een paal boven water: de daden van jihadi’s zijn tegen de islam gericht. De daders van Parijs en Beiroet, en de leden van IS in het algemeen, mag je niet als moslims beschouwen.”
