Lahore rilt van de kou door het chronisch tekort aan elektriciteit en gas. Maar in de feesttent waar vanavond meer dan 900 honderd gasten worden verwelkomd, is het een oase van licht en warmte.
Pakistan maakt de diepste crisis in zijn geschiedenis door. De elite van Lahore ontgaat de ontberingen. Het trouwseizoen is aangebroken. Het gaat er nu vooral om wie van de rijke families in staat is de duurste en grootste bruiloft voor dochter of zoon te organiseren.
50.000 euro
Mijn vriend Seif wiens zoon vandaag gaat trouwen ken ik eigenlijk als een eenvoudige, sympathieke ondernemer. Buiten Lahore heeft hij een textielfabriek. Hij leeft in een normaal huis en rijdt in een tweedehands auto.
Seif heeft volgens zijn vrienden wel maanden gespaard voor deze bruiloft. Hij heeft zich helemaal onder druk van zijn vrouw – natuurlijk, geef die maar weer de schuld – laten meeslepen zo’n vette bruiloft te organiseren die hem een slordige 50.000 euro gaat kosten.
Conservatief
De rest, nog eens een keer 50.000 euro, draagt de vader van de bruid bij, een multimiljonair die zich als projectontwikkelaar omhoog werkte. Er is een groot nadeel aan de familie van de bruid, vertellen mijn vrienden. Ze staan bekend als zeer conservatief. De komende drie dagen, want zolang duren Pakistaanse bruiloften, zal er geen druppel alcohol worden geschonken.
Vanavond is het de dansavond, de avond voor de bruiloft. Het stel, dat elkaar op de universiteit leerde kennen, heeft zich niet door de ouders laten uithuwelijken maar werd tegen de tradities in verliefd op elkaar. Ze ontvangen hun vrienden die voor ze zullen gaan dansen. Zo gaat dat al eeuwen.
Bollywood dans
De familie van de bruid kan de Indiase Bollywood dans niet waarderen. De mannen met baarden en vrouwen in bijna burqa’s reageren geschokt op het gezwaai met de heupen, schouders en borsten op het podium. Uit protest hebben ze allen doppen in hun oren gestopt en bedekken ze hun ogen.
Stiekeme whisky
Als het eten tegen tien uur in grote schalen op tafels wordt geserveerd, storten de gelovigen zich als uitgehongerde leeuwen op het eten. Het ‘feest’ slaat dood. Mijn vrienden hebben in een plastic fles whisky meegenomen die ze stiekem in hun glazen met water gieten.
Aan de tweede alcoholvrije avond lijkt op zaterdag maar geen einde te komen. Er staat weinig op het programma behalve dan met een glas water op de bank – nu met 1200 gasten – wachten tot de bruid in een soort kooi wordt binnen gebracht. In de feesttent met een compleet nieuw decor, arriveren vrouwen in nog duurdere feestjurken en sluiers dan de dag er voor. De fles whisky gaat opnieuw onder de tafel door. Een man met baard komt woedend vragen of dat goddeloze spul de tent uit mag.
Exorbitant
De derde avond, opnieuw een diner georganiseerd door dit maal door de vader van de bruidegom – ruim 700 gasten worden nu verwacht – besluiten we over te slaan. Wat een geld hebben deze saaie avonden gekost, geld waar de armen van de stad een heel jaar van hadden kunnen leven. Ik begrijp niet waarom de fundo’s zich daar niet druk om maken in plaats van te blijven zeuren over ons glaasje whisky.
Ik vraag een expert wat de Koran over zulke exorbitante feesten schrijft. Die vertelt mij dat het advies aan alle moslims is een zo’n uitgebalanceerd leven te leiden. Een glaasje wijn tijdens een eenvoudige bruiloft mag heus wel.
