Zo is de banaan niet alleen een inkomstenbron voor de boer, maar ook voor de locals die gebruik maken van de bananenvezel. In het district is de Kasese Landmine Survivors Association opgericht, een vereniging waarin landmijnslachtoffers touw maken van de bananenvezel en daarna in grote hoeveelheden verkopen.
Veel touwwerkers hebben door mijnen ledematen verloren toen ze nog boer waren. Velen konden hun werk op de boerderij niet meer verrichten en werden lid van het Kasese Landmine Survivors Association. “Behalve dat het werk een nieuwe inkomstenbron is, brengt de productie de slachtoffers bij elkaar”, zegt Wilson Bwambale, de coördinator voor het Anti-Mines Network. “Slachtoffers van landmijnen begrijpen en steunen elkaar.”
Het project is twee jaar geleden begonnen. Door toenemende vraag is de prijs van het bananentouw bijna verdubbeld. Sommige werkers verdienen 4 dollar per dag, terwijl 40% van de Ugandese bevolking leeft van minder dan 1,25 dollar per dag.
Bekijk hier hoe het gemaakt wordt en wat ermee gebeurt.
