Achtergrond

‘Moeten’: wat moeten we ermee?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Met de beelden van Berlijn op m’n netvlies en met een programma vol inleidingen en paneldiscussies voor de boeg, loop ik met tweehonderdvijftig anderen de conferentiezaal van het World Peace Festival binnen. Doel van de organisatie: het aanjagen van een nieuwe beweging voor vrede.

Vragen over oorlog en vrede (ik ben net voor de oorlog geboren op de grens met Duitsland), rijk en arm (ik wilde ontwikkelingswerk gaan doen) en culturen, conflict en conflictpreventie (ik ben trainer geworden op het snijvlak van culturen en conflict en vooral werkzaam geweest in de Balkan) hebben me mijn hele leven bezig gehouden. En als er een ding is dat ik geleerd heb als het gaat om het voorkomen of oplossen van conflicten, is het wel dat de ene partij de andere niet moet zeggen wat ze moet doen of juist niet moet doen. Ik ben daar gevoelig voor geworden.

En nu, tijdens de inleiding en daarop volgende paneldiscussies, gaat er regelmatig een rood lampje  bij mij branden wanneer ik het woord ‘moeten’ hoor.

‘we have to come to action’
‘we must build a peaceful army’
‘we must unite’
‘we must find a space for common ground’
‘we have to abolish NATO’
‘we have to use our collective knowledge’
‘we have to change the mindset’
‘we have to create a network’
‘we have to develop effective tools for peace’
‘we need to make a new brand’
‘we have to start a genuine search for peace’
‘we need to start with personal disarmament’
‘we have to confess our one-ness’
‘we have to discover the Islamic world’
‘we have to develop infrastructures for peace’
‘we have to measure peace’
‘we have to cooperate, not to plant flags’
‘we have to reform governments’
‘we have to involve women in disarmament, men made them’
‘we have to take initiative’
‘we need to be creative and innovative’
‘we need more laughter’
‘we have to bring together the partners in a conflict, not who is right or wrong’

‘we must, have to, we need…’ Geladen uitspraken van gedreven mensen die betrokken bezig zijn met vrede als denker, planner, activist, doener, zakenman, -vrouw of dromer. Intrigerende uitspraken omdat ze het failliet van de vredesbeweging suggereren. Irriterende uitspraken omdat ze  mij het gevoel geven dat er nog maar weinig goed gedaan is. Verrassend soms en confronterend als de DO’s met betrekking tot vrede, vredeswerk en de vredeswerker.

Maar hoe komen we erachter wat wel werkt? Zullen we dat eerst eens aan elkaar vragen? Is dat niet World Peace Partnership?

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons