De uitkomst van dingen heeft veel te maken met gedrag, mentaliteit en al dan niet bewuste keuzes. Er zijn heel veel dingen in de recente en verre Surinaamse geschiedenis die nog enigma’s zijn en voorlopig zullen blijven.
Waarom is de coup van 25 februari 1980 gepleegd en wie zat er precies achter? Zullen we het ooit weten? Waarom de Decembermoorden? Wie zat daarachter? Waarom blijven de Suriname archieven dicht? We zullen altijd blijven speculeren totdat onomstotelijk komt vast te staan wat er achter deze besluiten schuilt.
Deze vragen zijn met het verstrijken van de tijd steeds moeilijker te beantwoorden. Veel van de direct betrokkenen, waaronder 7 van de 16 coupplegers, zijn overleden of willen omwille van het redden van hun eigen hachje, niet praten. Weer anderen lijden aan geheugenverlies. Veel getuigen idem dito.
Welke rol speelde wie en waarom?
En dan zijn ook nog eens de Suriname archieven die Nederland in haar bezit heeft, ‘op slot’. Stukje bij beetje worden delen van dit Suriname archief dat veel informatie over de jaren tachtig schijnt te bevatten, onthuld. Maar dat wat nu bekend wordt gemaakt, is niet wat we willen weten. Non-informatie is tot nu toe naar buiten gebracht.
Wat heeft Nederland te verbergen? Er is al veel onthuld over de rol van kolonel Hans Valk. Zoals dat hij de groep van 16 militairen die op 25 februari 1980 een staatsgreep pleegde, het idee hiervoor heeft gegeven. Maar wie zat er precies achter Valk en waarom? Hijzelf kan in ieder geval niet meer praten. Valk overleed op 11 november vorig jaar, op 84-jarige leeftijd.
33 jaar Revolutie
Bouterse zei maandag 25 februari 2013 in Paramaribo bij het Monument van de Revolutie op het Plein van de Revolutie bij de ‘viering’ van de 33ste jaardag van deze staatsgreep,dat ‘de militairen niet uit waren op macht’, maar ‘streefden naar “een beter Suriname… een rechtvaardige samenleving met voldoende voedsel, werk, vrede veiligheid… en een vrij Suriname”.
Deze woorden uit de mond van het staatshoofd zijn niet nieuw. Maar onbegrijpelijk is het dan voor mij hoe wordt omgegaan met de mensenrechten in het Suriname waar Bouterse sinds augustus 2010 leiding aan geeft. De World Press Index meldde al dat de persvrijheid sinds deze regering achteruit is gegaan. De tribale volkeren melden hoe hun recht op zelfbeschikking wordt aangetast en over de naleving van grondenrechten hoeven we al helemaal niet te praten.
Twee maten
Wat het naleven van mensenrechten betreft wordt met twee maten gemeten. Dit weekend werd een artiest van het podium gehaald door de politie omdat hij vulgaire taal had uitgekraamd en dit niet mag volgens de wet. Bij mijn weten had deze artiest beledigd, maar niet aangezet tot haat. Dat deden in mei 2012 Bouterse en co wel door op verschillende podia en in de media tegenstanders van de amnestiewet staatsvijanden te noemen. Mogen deze politici een beetje meer dan deze artiest simpelweg omdat ze aan de macht zijn?
De amnestiewet is een keiharde vingerwijzing dat de groep rond de huidige machthebbers zichzelf meer rechten toekent dan de gewone burger. Het resultaat van aanname van de wet is bekend. Het 8 december strafproces is niet gestopt, maar voor onbepaalde tijd ‘on hold’ gezet, tot dat er een Constitutioneel Hof is opgericht dat al dan niet mag oordelen of die amnestiewet mag worden toegepast.
In deel twee van Met twee maten meten en deel V van Foute mentaliteit meer hierover.
Afbeelding: het wapen van Suriname
