Achtergrond

Meisjes van 12 moeten niet trouwen maar naar school

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Elke drie seconden wordt er ergens op de wereld een meisje tegen haar zin gedwongen om te trouwen. Dat zijn 25.000 meisjes per dag! Dat is toch onvoorstelbaar? In veel gevallen zijn de meisjes nog niet eens vijftien jaar oud. Onderwijs kunnen zij wel vergeten. Weg kansen op een goede toekomst.

Als tiener vond ik school zelf soms een hele verplichting. Ik realiseerde me als kind niet wat een voorrecht het was dat ik dezelfde kansen kreeg als mijn zes broers, en dat ik naar school mócht. Door mijn werk is me dat wel pijnlijk duidelijk geworden. Want meisjes worden in heel veel landen gediscrimineerd, puur omdat ze meisje zijn. Het is lang niet overal vanzelfsprekend dat meisjes naar school gaan. Kijk naar Malala, het 14-jarige Pakistaanse meisje dat een paar weken geleden op weg van school naar huis door haar hoofd werd geschoten door de Taliban. Omdat zij strijdt voor onderwijs voor meisjes in haar land is zij een bedreiging. Een vreselijk laffe aanslag die duidelijk maakt wat een lange weg we nog te gaan hebben. Maar ook met een positief gevolg: wereldwijd is nu een discussie gaande over het gebrek aan onderwijs aan meisjes in ontwikkelingslanden. En dat is hard nodig.

De sleutel voor verandering
Meisjes zijn namelijk de beste investering tegen armoede. Onderwijs voor meisjes is dé sleutel voor verandering. Dat vind ík niet alleen, dat is ook echt aangetoond. Ieder jaar dat een meisje langer naar school gaat, betekent later een beter inkomen. Van dat inkomen investeren vrouwen een heel groot deel – veel meer dan mannen – in hun kinderen en familie. Ook krijgen deze vrouwen minder kinderen en zijn ze beter in staat om voor hen te zorgen. Meisjes die een kans krijgen, werken dus niet alleen zichzelf uit de armoede, maar nemen hun hele omgeving daarin mee. Om ze die kans te geven, moeten we van twee kanten uit werken. Van onderaf met meisjes zoals Malala en haar ouders, en van bovenaf met gemeenschapsleiders en (lokale) overheden. Heel Pakistan staat op z’n kop door wat er gebeurd is, maar zelfs de meest conservatieve imams hebben zich nú wel uitgesproken voor onderwijs voor meisjes.

Mensen vragen me wel eens hoe ouders in vredesnaam in staat zijn om hun kind weg te geven en misschien nooit meer te zien. Ik moet er als moeder van twee dochters van 20 en 22 echt niet aan denken. Ik geniet iedere dag intens van hun aanwezigheid in mijn leven, ondanks dat ik ze niet dagelijks zie. Maar ik heb gelukkig niet te maken met een traditie die de eer van de familie in stand moet houden. Ook ben ik niet zo arm dat ik mijn kinderen niet kan voeden. En ik hoef me ook niet net als veel ouders in ontwikkelingslanden elke dag zorgen te maken dat mijn dochters misbruikt worden op weg naar school. Maar als je dat ziet in andere landen, dan ga je bijna begrijpen waarom ouders het wel doen. Daarom moeten wij hen ervan overtuigen dat ze er in alle opzichten, ook voor hun eigen toekomst, veel beter aan doen om hun dochter op school te houden. Maar dan moeten wij er als organisatie er tegelijkertijd wel voor zorgen dat die school een veilige plek is.

Plan geeft op allerlei manieren voorlichting aan kinderen, ouders en leerkrachten over de rechten van meisjes en het belang van onderwijs. En dat werkt. Mede door het werk van Plan vinden er bijvoorbeeld in een regio in Bangladesh in elf dorpen geen kindhuwelijken meer plaats. Wij knokken ook hard op internationaal niveau. Zo hebben we onlangs de eerste internationale meisjesdag gerealiseerd die officieel is uitgeroepen door de VN. Het is vreselijk dat er een speciale dag voor meisjes nodig is, maar we zijn heel blij dat meisjes nu hoog op de agenda staan.

www.plannederland.nl

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons