Achtergrond

Lisa en de leeuwen van Tanzania

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Afgelopen zomer huurde ik een appartement aan de Weteringsschans in Amsterdam. De woning behoorde toe aan een familie die op reis ging naar Tanzania, waar het gezin aan het begin van dit millennium een paar jaar had gewoond. Sindsdien gaan vader, moeder en de twee dochters elke zomer terug om rond te reizen, vrienden op te zoeken, en te kamperen in de Serengeti.

‘In een tent?’ vroeg ik geschrokken. ‘Zijn er geen leeuwen dan?’

Ik stond in de woonkamer, tussen de houten maskers, beelden en boomstronken, te kletsen met de vader en zijn dochter van zeven. De moeder was thee aan het zetten en zou me daarna wegwijs maken in het huis. Voorlopig maakte ik me vooral zorgen om die leeuwen.

‘Jawel!’ verzekerde de vader me, ‘die zijn er zeker wel.’

‘Daarom wil ik ook liever niet in de tent slapen,’ zei het meisje. ‘Ik vind het eng met al die leeuwen. Mag ik dit jaar alsjeblieft in de auto slapen pap?’ Ze keek met smekende blik naar hem op. De vader was gekleed in korte broek, hoge sokken en stevige wandelschoenen. Hij had zijn arm liefdevol op de schouder van zijn jongste kroost gelegd.

‘Nee nee Lisa,’ zei hij gedecideerd, ‘we slapen allemaal in de tent. Zoals we dat hebben afgesproken.’ Hij wende zich tot mij. ‘Een beetje gelijk heeft ze wel,’ zei hij bedaard. ‘De vorige keer vond ze het een beetje vervelend. Toch Lisa? Jij vond het niet zo leuk dat papa toen de benen nam he?’

Het meisje schudde haar hoofd.

‘O ja? Wat gebeurde er dan?’ vroeg ik nieuwsgierig.

‘Nou,’ begon de vader, ‘We kampeerden in het wild, en midden in de nacht hoorde ik de leeuwen grommen, heel dichtbij.’ Hij bracht zijn handen naar zijn mond en deed voor hoe de leeuwen in het wildreservaat hadden geklonken. Zijn stem schalde door de open ramen en verdween in het felle zonlicht dat vanachter de Heineken brouwerij scheen.

‘Wat spannend,’ leefde ik mee. ‘Wat gebeurde er toen?’

De man vervolgde.

‘Ik trok het niet meer, en dat was heel slecht van mij. Toch Lisa? Dat was slecht van papa he?’

Het meisje knikte. De vader ging door.

‘Ik keek om me heen en zag dat de meisjes nog sliepen. En ook mijn vrouw gaf geen krimp. Dus ik opende heel voorzichtig de tent, en scheen met de zaklantaarn om te zien waar de leeuwen waren. Die lagen een eindje verderop te slapen onder een boom. En op dat moment deed ik iets dat de dieren in de jungle nooit zouden doen. Ik liet mijn vrouw en kinderen achter en maakte dat ik wegkwam. 

Het meisje sloeg haar armen ostentatief over elkaar. ‘En nu moeten we allemaal weer in de tent slapen zodat pap zijn fout van de vorige keer kan goed maken,’ verzuchtte ze.

Een paar weken later kwam de familie terug van vakantie.

‘En,’ vroeg ik Lisa, ‘hoe ging het me de leeuwen?’

 

‘Die hebben we deze keer niet gezien,’ antwoordde ze. ‘Maar pap heeft ‘s nachts wel in de tent geslapen, zoals hij had beloofd.’

De vader lachte schamper.

‘Dat denkt ze maar,’ fluistererde hij. 

 

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons