Achtergrond

Koude is een dure verslaving

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

De Maleisische Erwin Kroll heeft de saaiste baan van het land. Vrijwel elke dag is hetzelfde. Alleen tropische stormen en overstromingen zorgen voor enige opwinding. Het is hier simpelweg altijd warm. Dus wat bezielde de inkoper van een warenhuis in Melaka toen hij of zij een dozijn wollen broeken en vestjes bestelde? Wie koopt hier in hemelsnaam truien en sjaals?

Het antwoord begint mij toch langzaamaan te dagen: het zijn types zoals ik. koukleumen. Sterker, een vestje behoort tot de standaardinhoud van mijn tas in dit land. Het kan hier namelijk best koud zijn. Buiten niet. Maar wel binnen, waar het nationale gezelschapsspel van Maleisië wordt gespeeld: hoe koud kan mijn airconditioner? Lokale moslimvrouwen weten zich door hun hoofddoek beschermd tegen voorhoofdsholteontstekingen. Traditioneel geklede Indiase vrouwen slaan hun sari nog eens goed om. En de liberaal geklede Chinese vrouw lijkt de kou gewoonweg niet te deren. Mannen (van elke afkomst) dragen lange broeken en overhemden om zich te beschermen.

Lelijker en lawaaiiger

We voelen het niet’, zegt advocaat (én zakenman én restauranthouder) Khoo dan ook droogjes. Mister Tee, mijn Chinese huisbaas, had al eerder de aircoverslaving verklaard met een eeuwenoude zakenwijsheid: restaurants zonder airco lopen slecht. ‘Is het koud dan zeggen mensen: lekker fris, dit moet een goede eettent zijn. Anders gaan ze liever een deur verder waar het nog wat kouder is.’

Lokale sportclub MXM heeft deze raad in extremo ter harte genomen. Behalve pilates en groentesappen, biedt de club ook zorgverzekeringen, een nationale keten ziekenhuizen én een snelle wifi-internetverbinding in de hippe kantine. Maar zonder trui, muts en wanten beleef je er weinig lol aan. De airco staat er altijd op 17 graden en op blazen.

Door de stijgende welvaart kunnen steeds meer Maleisiërs ontsnappen aan de tropische warmte van hun land, en dat doen ze met overgave. In een lokale reclame voor benzine gaat een man zelfs in kabeltrui naar het tankstation.

"Gek genoeg draaien airco’s hier niet op de zonne-energie die ze bestrijden"

Deze ijzige verslaving heeft natuurlijk een prijs. Maleisië is niet alleen een snel groeiende economie (zo’n 5, 6 procent), maar ook een van de snelst groeiende energieverbruikers ter wereld (zo’n 8 procent). Airco’s vreten energie en opmerkelijk genoeg draaien de dingen hier niet op de zonne-energie die ze bestrijden. Daarbij maken hun brullende kasten op gebouwen de buitenwereld er ook nog eens alleen maar lelijker en lawaaiiger op.

Ter afkoeling adviseert de overheid nu zijn burgers om bomen en struiken rondom hun huis te planten en weer ouderwetse ventilatoren aan het plafond te schroeven. Maar wil de man in de straat, in zijn auto met airconditioning, wel cold turkey?

Journalist Mirjam van Immerzeel reist en schrijft onder meer voor National Geographic Traveler, Starters Magazine en Management Team. Ze woonde en werkte enige tijd als correspondent Zuidoost Azië Standplaats Melaka, Maleisië. Voor haar nieuwe boek reist ze de wereld rond.

De foto is van Philippe Put, Flickr.com

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons