Kleine kracht in Nepal

In 2000 hebben leiders van de wereld de Millennium Verklaring opgesteld en de millenniumdoelen vastgelegd in een set van acht concrete doelen. Doelen die ontwikkelingssamenwerking als geheel voor 15 jaar richting moesten geven tot en met 2015. Samen met Froukje Nijholt bekeken we hoe belangrijk die doelen geweest zijn voor een particulier initiatief als Stichting Studenten- en Musaharproject Nepal, en wat die doelen hebben betekend voor de samenwerking met Wilde Ganzen. Dat alles op het 2015Festival in IJlst waar de millenniumdoelen uitgebreid gevierd werden.

Hoe zijn jullie als organisatie ontstaan?
Onze stichting is precies in 2000 opgericht het jaar waarin de millenniumdoelen werden aangenomen. De aanleiding voor de oprichting was een reis die ik maakte door de bergen van Nepal. Tijdens die reis kwam ik een student tegen die als drager mee ging met onze bergwandeltocht.

Die student studeerde tijdens de tocht driftig door, elke avond zat hij te blokken in een hoekje, ik vond zijn inzet zo bijzonder dat ik besloot een stichting op te zetten die Nepalese studenten ondersteunt. Samen met twee andere mensen richtte ik enkele maanden later onze Stichting Studenten- en Musaharproject Nepal op.  In eerste instantie richtte we ons vooral op studentensponsoring en computeronderwijs, later kwam daar ook de bouw van scholen bij. Al vroeg begonnen we samen te werken met Wilde Ganzen in de realisatie van al onze onderwijsprojecten. Vandaag de dag werken we in Nepal samen met drie partnerorganisaties: een voor de scholenbouw, een voor het computerinstituut en een voor studentensponsoring. Het gebied waar wij actief zijn is 5 uur lopen door de bergen van de dichtst bij zijn de weg en veel andere organisaties komen daar niet.

Hoe werken jullie als organisatie?
Wij zijn een typisch particulier initiatief wij werken met een grote groep van betrokken vrijwilligers. Wij hebben geen betaalde krachten, en ook onze partner in Nepal heeft geen betaalde medewerkers. We hebben alleen een betaalde kracht aangesteld bij het Computerinstituut in Kathmandu. De studenten die daar gebruik van maken willen natuurlijk een eigen bijdrage betalen, maar die is wel veel lager dan bij de vergelijkbare computerinstituten in de hoofdstad.  Onze stichting is klein en dat willen graag zo houden. We hebben nu 9 duizend euro per jaar aan vaste kosten voor het computerinstituut en dat is het dan, maar projecten hebben we nog voor jaren.

Op welke manier zijn de millenniumdoelen belangrijk geweest voor jullie?
Wij werken in een gebied waar nog zeer traditioneel geleefd wordt. Meisjes worden er vaak nog op hun 15de uitgehuwelijkt en vanaf hun 12de worden ze thuis gehouden. Voor ons was vooral het millenniumdoel ‘gelijke rechten voor meisjes en jongens’ van groot belang. Op basis van dat doel konden we de directies van de scholen, en onze partner ieder jaar om de verhouding tussen meisjes en jongens vragen, en ze ook stimuleren die verhouding in evenwicht te houden. Met dat millenniumdoel 3 konden we ze vaak prima overtuigen dat meer meisjes op school echt noodzakelijk was. Ook hebben we met dit millenniumdoel in gedachten, een school gebouwd wat dichter bij een geïsoleerd dorp was zodat de meisjes niet te ver  te lopen om op school te komen. Natuurlijk waren ook de millenniumdoelen ‘alle kinderen naar school’ en ‘beter milieu’ van groot belang voor ons werk, maar die waren in Nepal minder controversieel.

Welk effect heeft de recente aardbeving in Nepal gehad op jullie werk?
Zoals ik al zei heeft de aardbeving zes van onze zeven scholen verwoest. Gelukkig waren er op die dag geen kinderen op school dus er zijn in de scholen geen slachtoffers gevallen. Maar er moest natuurlijk wel noodhulp komen en de scholen moeten nog herbouwd worden. Vrij snel na de aardbeving kregen we een brief van Wilde Ganzen waarin ze aan gaven ons te willen steunen bij de wederopbouw.

Onze verslagenheid veranderde in vastberadenheid en we zijn direct gestart met de actie ‘Friesland voor Nepal’. Met die actie hebben we nu al meer dan 117 duizend euro opgehaald bij particulieren uit de regio en van kerken uit heel Nederland. Wilde Ganzen heeft dat bedrag met 59 duizend euro premie verhoogd. Al met al hebben we dus 176 duizend euro om te gebruiken voor onze acties naar aanleiding van de aardbeving. Inmiddels hebben we met dat bedrag 4 keer noodhulp geboden voor een totaal bedrag van 40 duizend euro. In eerste instantie heeft onze partner organisatie daarvoor voedsel gebracht naar de moeilijk bereikbare gebieden waar we actief zijn. Wat later hebben we ook golfplaten naar de regio gebracht voor noodopvang en noodscholen. Maar er is nog genoeg geld over om alle vernielde scholen te herbouwen en zelfs 2 nieuwe scholen neer te zetten.

Waarin zijn jullie bij de realisatie van de millenniumdoelen speciaal geweest?
Vooral dat streven naar een evenwicht tussen jongens en meisjes maakt ons uniek. Zelfs de Nepalese overheid heeft niet actief geprobeerd de deelname van meisjes aan het onderwijs te bevorderen, dat was echt onze inbreng in het onderwijs. De inspanning die we samen met Wilde ganzen leveren is daarbij ook nog eens heel sterk gericht op kleine dorpsgemeenschappen. Door dergelijke projecten worden ook heel kleine gemeenschappen bereikt onze partners gaan gerust vele kilometers over paadjes door de bergen lopen. Dat is een bijdrage die veel grote organisaties niet kunnen leveren.

Gaan jullie met net zoveel plezier straks aan de slag met de Werelddoelen?
Ja zeker, ook dit keer verwachten we weer een mooie bijdrage te kunnen leveren. Opnieuw willen we in samenwerking met Wilde Ganzen en ander particuliere initiatieven zoeken naar manieren om onze bijdrage om te zetten in concrete projecten.

We hebben voor de komende jaren plannen om het aantal scholen waar we bij betrokken zijn uit te breiden naar 20. Al die scholen gaan we voorzien van toiletten, meubilair, bibliotheken en leermiddelen op scholen. Waar elektriciteit is zullen we ook computer projecten opzetten. Genoeg te doen dus de komende jaren.