Zaterdag aangekomen in Mbeya in het zuiden van Tanzania, een echte transitie stad tussen Zambia, Malawi en Tanzania waar verder weinig te beleven is. Zondag ochtend de stad verkend en op zoek gegaan naar een internet cafe en een bank. Tijdens deze zoektocht (vrijwel niemand spreekt Engels hiero) hoorde ik een hoop lawaai vanuit de ‘Winning Faith’ kerk. Ik stopte, keek naar binnen en de man bij de deur gebaarde me om dichterbij te komen. Ik had niet bepaald mijn zondagse pak aan met mijn korte broek en mijn Eastpack tas maar God maakt geen onderscheid volgens de man dus daar ging ik. Uiteraard was ik de enige Mzungu en gingen er behoorlijk wat ogen mijn kant op dus een beetje onwennig ging ik zitten.
Met mijn beperkte kennis van het Swahili kwam ik niet al te ver dus ik probeerde een gesprekpartner te vinden want ik was nieuwsgierig naar wat er allemaal om me heen gebeurt. Deze vond ik in Matilda Jackson die me door de mis heen leidde. Het is een prachtige kerk en de mensen zijn allemaal netjes gekleed zoals vroeger in ons land ook het geval was. Muziek en voordrachten wisselen elkaar af en er worden aantekeningen gemaakt die je thuis op je gemak na kunt lezen om zo volledig bij te zijn voor de volgende mis.
Het werd steeds drukker en ik bedacht me dat ik hier eigenlijk wel een foto van wil hebben. Via Matilda en 2 of 3 anderen komt er uiteindelijk een dame van de kerk naar me toe die me permissie geeft om een foto te maken dus daar ging ik. Na een half uur worden er enveloppen uitgedeeld waar de mensen geld in kunnen doen voor de kerk. Het is gebruikelijk om aan het eind van de maand 10% van je maand slalaris aan de kerk te schenken, dat is niet mis!
Het valt me op dat er verschillende mensen (man en vrouw) het woord nemen en ik vroeg Matilda wie nu de hoofd pastoor is. Tot mijn verbazing is het de vrouw die inderdaad het meeste aan het woord is. Zij is de zogenaamde ‘Mchungaji’ en ze weet iedereen te inspireren met haar intonatie en luide stem. Vreemd aangezien er in europa alleen mannelijke priesters zijn hoewel man en vrouw (vrijwel) gelijk zijn en hier is er een vrouwelijke priester en staat de man toch echt boven de vrouw.
Ik zat al ruim een uur in de kerk toen ik me afvroeg hoe lang de mis eigenlijk duurde – in totaal 2,5 uur! Dat werd me toch echt te veel maar gelukkig had ik toestemming van Matilda om de kerk te verlaten.
