De organisatie die dit jaar de prijs wint, IRA-Mauritanië, strijdt voor het opheffen van de traditionele slavernij in Mauritanië. Want hoewel slavernij daar officieel verboden is sinds 2007, leven een groot aantal mensen nog steeds in slavernij. Schattingen lopen uiteen maar ongeveer twintig procent van de inwoners van Mauritanië leeft als slaaf. "Maar slavernij is niet alleen in Mauritanië een probleem." zei Minister Koenders in zijn toespraak. "Slavernij is nog steeds een actueel thema en hoewel verboden, zijn er zelfs in Nederland mensen die niet kunnen gaan en staan waar ze willen."
De Mensenrechtentulp wordt jaarlijks uitgereikt aan een organisatie die zich op een bijzondere manier heeft ingezet voor het bevorderen van de mensenrechten. De prijs beoogt mensenrechtenactivisten overal in de wereld te steunen in hun strijd voor de rechten van de mens. De prijs bestaat uit een bronzen tulp en een geldbedrag van € 100.000.
Gevangen
De voorman van IRA, Biram Dah Abeid, zit op dit moment in de gevangenis wegens een protestactie en kon dus zelf de prijs niet in ontvangst nemen. In zijn naam werd de prijs in ontvangst genomen door Abidine Merzough vertegenwoordiger van IRA in Europa. In het gesprek wat we na afloop met hem hadden vroegen we hem wat er volgens hem nog nodig is om slavernij uit te bannen in Mauritanië. Merzough zei, "Daarvoor is een revolutie nodig in de tradities van het land. Slavernij is in Mauritanië religieus, etnisch en traditioneel ingebed. De slaven zijn mensen die tot een andere etnische groep behoren en religie wordt misbruikt om hun 'minderwaardigheid' te rechtvaardigen."
Mensenrechten en de EU
Minister Koenders vertelde ons dat het "een historisch slechte tijd is voor mensenrechten: we zien een toename in het aantal autoritaire regimes in de wereld. De strijd tegen terrorisme wordt misbruikt door autoritaire regimes om mensenrechten in te perken". In het komende voorzitterschap van Nederland van de Europese Unie in het begin van 2016 wil de minister mensenrechten een grote rol geven. "Want", zo stelt de minister "wij moeten ook de hand in eigen boezem steken als het om het verdedigen van de menselijke vrijheden gaat."
