Er is in Indonesie momenteel een merkwaardige discussie gaande over bommen en borsten. Over de bommen, de verderfelijke praktijken van de terroristen in Irak, is bijna iedereen het eens. Niet over de borsten. Op zoek naar een strengere islamitische ideologie waarbij de sluier, de jilbab, een steeds belangrijker rol speelt, worden nu vrouwen met grote borsten gevraagd haar D-cups te bedekken.
"Maak je druk om de bommen, vergeet de borsten", adviseer ik de conservatieve moslimleiders in Indonesië. Uit steeds meer verhalen in kranten blijkt dat de terreurbeweging IS, die in het Midden-Oosten voor een Kalifaat, een Islamitische staat vecht, ook voet aan de grond in Indonesië begint te krijgen. De politie heeft al verschillende keren bij invallen in een moskee lijsten gevonden van deelnemers van IS. Zelfs in Sumatra werd een stel gearresteerd dat jongeren ronselt voor de strijd in Irak.
Ik hoop dat de Balibom nog steeds vers bij iedereen in het geheugen zit. Zaten achter deze aanslag op het toeristische eiland ook geen terroristen, ‘mujahideen’ noemden we ze toen nog, die in Afghanistan tegen de Russen vochten? En die na afloop de Jemaah Islamiyah oprichtten, een terreurbeweging die vocht voor een grote Islamitische Staat in Zuidoost-Azië? Wat doen deze zieke geesten als ze straks terugkomen van het front in Indonesië? In Afghanistan leerden ze destijds bommen maken. Nu behoren verkrachtingen, martelingen, executies en onthoofdingen tot de gruwelijke praktijken van deze terroristen.
Toch zie ik steeds meer vrouwen, zelfs kinderen van zes, met sluiers in dit tropische land lopen.
Ondertussen maar zeuren over het gevaar van grote borsten voor 'onschuldige' mannen. Waarom komt deze Jilboobsdiscussie nu zo opzetten? Vrouwen met grote borsten bestaan al jaren in Indonesië. In iedere lingeriezaak koop je zelfs bh’s met vulling omdat bijna iedere vrouw graag met grote ‘boobs’ pronkt.
“Waarom over borsten praten, terwijl bommen ons bedreigen. Je weet maar nooit of de volgende ontmoeting van de terroristen van de Islamitische Staat in de moskee naast jou plaatsvindt”, schrijft een Indonesische feminist heel terecht.
Maar ze is een roepende in de woestijn. De meeste jonge vrouwen zijn te naïef om te begrijpen hoe conservatieve moslimgroepen en -leiders steeds meer hun achterlijke waarden en normen aan vrouwen opleggen in een poging de staat te radicaliseren en vrouwen hun rechten af te halen. Nergens staat in de Koran beschreven dat een vrouw verplicht is om de sluier te dragen. Slechts de vrouwen van de profeet bedekten hun haren destijds zodat de bevolking wist wie ze waren.
Ik dacht dat bommen en borsten in principe niets met elkaar te maken hebben
Toch zie ik steeds meer vrouwen, zelfs kinderen van zes, met sluiers in dit tropische land lopen. Voor mij een symbool van toenemende religieuze intolerantie. Het is niet vrijwillig, het gebeurt onder dwang. Islam wordt steeds meer de maatstaf in dit land. Een verkeerde ontwikkeling. Indonesië is geen islamitische staat.
Op staatsscholen waar in principe het beginsel van de Pansacilla, de vijf gelijke godsdienst zuilen bestaat, worden meiden van welke religie gevraagd hun hoofden te bedekken. Verbeeld ik me het dat steeds meer kapperszaken een bord met ‘alleen voor vrouwen’ op hun deuren hangen?
‘Islam met een knipoog’ noemde ik de Indonesische vrouwen met een sluier, daaronder een strakke t-shirt en een minirok jarenlang. De ‘mode’ is tegenwoordig een sluier die zo uit het sprookjesboek te voorschijn komt vanwege de punt omhoog, soepshirts en soepbroeken, in alle felle kleuren. Maar over deze ‘frivole dracht’ mopperen de moslimleiders ook.
Indonesische vrouwen moeten kiezen. Willen ze vechten voor hun rechten in het grootste moslimland ter wereld waar de islam als tolerant bekend staat?
Ik dacht dat bommen en borsten in principe niets met elkaar te maken hebben. Maar met die enge opkomst van IS en de strenge bijna fascistische leer van geestelijke leiders, zie ik wel een verband. Voor de militante mannen van IS zijn borsten een grote bedreiging, omdat ze niet met hun seksuele frustraties kunnen omgaan. Hoeveel maagden wordt ze ook al weer in de hemel beloofd nadat ze zich hebben opgeblazen op een markt tussen vrouwen en kinderen?
Vrouwen moeten deze gevaarlijke mannen afschrikken. Hoe? Met hun borsten. Niet naakt, zoals die beweging in Oekraïne. Maar door allemaal D-cups in je bh te maken en daarmee trots de straat op te gaan. Want het wordt de hoogste tijd om deze belachelijke beweging van moraalridders te stoppen. Zo niet dan bestaat er in dit moslimland straks naast de Jilbab, de Jilboobs ook de Jilbutt om sexy billen te bedekken.
Indonesische vrouwen moeten kiezen. Willen ze vechten voor hun rechten in het grootste moslimland ter wereld waar de islam als tolerant bekend staat? Of laten ze zich door meer en meer bespottelijke dresscodes de monden snoeren?
