‘Gaming’ is populair, verslavend en in sommige gevallen leerzaam. In het laatste geval spreken we over ‘serious gaming’. Maar werken deze educatieve spelletjes ook in oorlogsgebieden en op andere rampplekken? Kate Radford, programma manager innovatie bij War Child Holland, geeft antwoord.
Wat is ‘Serious Gaming’?
“Van rekenen tot taal en van topografie tot geschiedenis. Serious Gaming is het spelen van een computerspel met het doel om iets te leren. Samen met onderzoeksinstituut TNO, Ahfad Universiteit in Khartoum en spelontwikkelaar Flavour ontwikkelden we het project Can’t Wait To Learn. In kleine dorpen in Soedan zetten we tablets in waarop een rekenspel gespeeld wordt.
Kom jij ook?Donderdag 24 september organiseren One World Crisis en het Humanity House 'Omdenkers in de noodhulp', een bijeenkomst over innovatie en humanitaire hulp. We gaan persoonlijk in gesprek met omdenkers: wie zijn deze creatievelingen? En wat kunnen we van ze leren?
Kom jij ook? Geef je hier op!
Het onderwijs daar laat te wensen over. Klassen zijn erg groot en docenten niet goed opgeleid. Veel kinderen zijn zelfs nog nooit naar school geweest. De dorpsgemeenschappen zetten zelf een ‘learning centre’ op, meestal gewoon in een hut. Hier worden de tablets bewaard. Docenten, getraind door de Ahfad Universiteit en War Child, reizen naar de dorpen en gaan vijf dagen per week, 45 minuten per dag, aan de slag met de kinderen. Het spel is toegespitst op hun eigen leefwereld. Kinderen uit de regio hebben zelf geholpen om het spel te ontwerpen. Op een speelse manier leren ze om te rekenen. Ze krijgen bijvoorbeeld de opdracht om tomaten te kopen op de markt of om het aantal koeien en geiten te tellen. Tenslotte is er een toets, waar ze kunnen laten zien wat ze hebben geleerd.”
Veel kinderen zijn nog nooit naar school geweest en nu gaan ze meteen aan de slag met een technologisch snufje als een tablet. Hoe reageren de kinderen op het spel?
“Ze vinden het fantastisch. Ze hebben inderdaad vaak nog nooit een computer, laat staan een tablet gezien. Maar kinderen zijn flexibel en leren snel. In instructievideo’s leggen leeftijdsgenoten uit Khartoum hen uit hoe het spel werkt. Omdat je punten kunt verdienen en toetsen kunt maken, merken kinderen zelf dat ze vooruitgaan. Dit motiveert enorm. Een goed spel, vind ik, dat de kinderen blijven spelen”.
En, werkt het?
“Ja, het spel werkt. Het voordeel van deze serious game is dat je de toetsresultaten constant met elkaar kan vergelijken en vooruitgang precies kan bijhouden. Zo checken we ook of de kinderen bepaalde leerdoelen hebben bereikt. Wat blijkt: de leerlingen die het minst weten, leren uiteindelijk het meest. Ze blijven geïnteresseerd en begrijpen de opdrachten die een stuk ingewikkelder zijn ook.
Maar weten dat iets werkt is niet genoeg. Naast de concrete resultaten verdiepen we ons ook in het financieringsmodel, de kosten en de effectiviteit van het onderwijsproject. Dit is heel belangrijk wanneer je wilt innoveren en een project uiteindelijk op grotere schaal wil uitvoeren. Het moet betaalbaar zijn en ook op lange termijn werken. Daarom vind ik het belangrijk dat het Soedanese Ministerie achter dit project staat. Het is onderdeel van hun toekomstplannen en is volledig opgenomen in het onderwijscurriculum”.
Zien we ‘Serious Gaming’ straks op meer crisisplekken terug?
“Naast Soedan, willen we het spel graag inzetten in Jordanië en elders in Afrika. We richten ons voornamelijk op post-conflictlanden en vluchtelingenkampen. Met de uitbreiding van het project proberen we het onmogelijke, want niet veel innovaties gaan voorbij de testfase en worden op grotere schaal uitgevoerd. Dit komt omdat het harde bewijs dat iets werkt vaak ontbreekt."
We moeten innoveren. Anders zijn we niet in staat om de toenemende uitdagingen te lijf te gaan.
"Door te werken met ‘open source’ geven we andere organisaties de kans om ook met ‘serious gaming’ aan de slag te gaan. We delen onze methodes en geleerde lessen off- en online met clubs als Save the Children en UNHCR. Kijk naar alle conflicten in de wereld en de invloed daarvan op onderwijs. We moeten samenwerken als sector. We moeten innoveren. Anders zijn we niet in staat om de toenemende uitdagingen te lijf te gaan. Maar ik zie echt vooruitgang en ben optimistisch. Het heeft met geloofwaardigheid te maken, kunnen aantonen dat iets werkt. Wij zijn op de goede weg. UNICEF bestempelde onze game vorig jaar als een van de vijf meest veelbelovende onderwijs innovaties wereldwijd. Er waren 160 inzendingen."
