Vandaag komen in Brussel meer dan 70 delegaties samen tijdens de Syrië-conferentie die een vervolg is op de vorig jaar gehouden top in Londen. Namens Nederland zijn de demissionair ministers Koenders en Ploumen aanwezig. Terwijl we dagelijks lezen over de lopende formatie in eigen land, worden kinderen in Syrië momenteel in stilte weggevaagd.
Op 15 maart, de dag van de verkiezingen, was het exact zes jaar geleden dat het conflict in Syrië begon. Kinderen leven al jaren in angst en zijn een bewust doelwit van oorlogsgeweld. War Child en Save the Children roepen daarom de ministers op zich hard te maken voor het handhaven van het internationaal humanitair recht en krachtig te pleiten voor meer fondsen voor psychosociale steun aan deze kwetsbare oorlogskinderen.
De oorlog in Syrië duurt nu al langer dan de Tweede Wereldoorlog. In zes jaar zijn miljoenen kinderen blootgesteld aan bombardementen, beschietingen en ander geweld. Ze hebben gezien hoe hun scholen en ziekenhuizen zijn verwoest, hoe vriendjes en familieleden zijn vermoord. Er zijn ongeveer 400.000 doden gevallen en volgens de Verenigde Naties maken de strijdende partijen zich schuldig aan schendingen van de mensenrechten en het humanitair recht. Er zijn zo’n 13,5 miljoen mensen die hulp nodig hebben, waarvan bijna 5 miljoen mensen in moeilijk bereikbare of belegerde gebieden verblijven. En altijd zijn het de kinderen die hiervoor de hoogste prijs betalen.
Zeker drie miljoen kinderen onder de zes jaar hebben niets anders gekend dan oorlog. Dit laat diepe psychologische sporen na. Kinderen zijn doodsbang door het voortdurende geweld en onzeker over hun toekomst. Ze zijn radeloos omdat ze niet naar school kunnen en vaak worden gedwongen om te werken of zelfs mee te vechten. Ze staan voortdurend bloot aan stress door oorlogstrauma’s en aan stress gerelateerd huiselijk geweld.
Kinderen in Syrië staan op de rand van blijvende psychische schade
De gevolgen zijn amper te overzien. Uit het recente onderzoek Onzichtbare Wonden blijkt dat veel kinderen in Syrië op de rand staan van blijvende psychische schade. Veel kinderen verstommen of gillen wanneer ze harde geluiden horen. Het gevaar dreigt dat duidelijke symptomen van stress als normaal worden gezien. Voorbeelden zijn nachtmerries, prikkelbaarheid, slaapproblemen, woede-uitbarstingen en concentratieproblemen. De wetenschap laat zien dat oorlogstrauma resulteert in leerproblemen en slechter functioneren op latere leeftijd. Donorlanden zien te weinig in dat psychosociale steun belangrijk is om te voorkomen dat een maatschappij ontwricht wordt; een doemscenario voor Syrië en haar kinderen, de toekomst.
Het is nog niet te laat om in te grijpen. Het leven van deze oorlogskinderen moet zo snel mogelijk ‘normaal’ worden. Scholen spelen daarbij een grote rol. Helaas is dit lastig in Syrië doordat onderwijs schaars is geworden. Voor de oorlog ging bijna ieder kind in Syrië naar school, zowel jongens als meisjes. Door het conflict en de vele aanvallen op scholen is daar nu weinig meer van over. Het ontbreken van onderwijs eist een hoge tol: zes jaar achterstand in scholing valt moeilijk in te halen.
De tijd dringt. De internationale gemeenschap, waaronder Nederland, moet ervoor zorgen dat scholen, ziekenhuizen en vooral kinderen zelf geen doelwit meer zijn van bombardementen. Het is belangrijk dat Syrische kinderen psychosociale steun krijgen zodat ze met de ergste gevolgen van stress kunnen omgaan. Daarom vragen wij onze ministers om druk te blijven houden om tot een politieke oplossing te komen, en ervoor te zorgen dat de noodhulp op peil blijft om onder meer psychosociale steun aan kinderen te kunnen geven.
Kinderen belegerd: http://hno-syria.org/
Kinderen gevlucht: http://data.unhcr.org/syrianrefugees/regional.php
Door:
Tjipke Bergsma (directeur War Child)
Pim Kraan (directeur Save the Children)
