“Voel jij je niet welkom in een gewoon café?”. Ik ben verbaasd dat deze vraag überhaupt nog gesteld moet worden. En een beetje bang ook, dat Job deze vraag met een nee zal beantwoorden. Mijn vrolijke blonde vriend haalt zijn schouders op. Job weet al jaren dat hij op mannen valt, ik ken Job al jaren. Hij voelt zich vrijer en veiliger in een homo-kroeg dan in een café met voornamelijk heteroseksueel publiek. Vrijer en veiliger, waarom?
Job is altijd op zijn hoede. Hij heeft het angstige gevoel dat er achter elke deur en op elke straathoek iemand staat die een bijdehante opmerking of een scheldkanon op hem zal afvuren. In sommige straten kan hij verliefd hand-in-hand lopen, in andere beter niet; provoceren is voor eigen risico. En oké, provoceren doet hij eigenlijk al per ongeluk en ongewild door op mannen te vallen, verklaart hij.
Jammer
Naar mijn idee werden onze ouders volwassen in een tijd dat iedereen het met iedereen deed en (homo)seksualiteit meer een hobby was dan een beteugeling. Toen ik een peuter was, bestonden de iT en de RoXY nog – iconen van seksuele vrijheid en een regenboogkleurenscala aan diversiteit. Om te achterhalen hoe dit zit, vraag ik mijn moeder als onuitputtelijke bron van wijsheid.
Uit haar studietijd diept ze een anekdote op. Een klasgenoot, net uit de kast, vroeg haar, onzeker over mogelijke reacties uit zijn omgeving, of het wat haar betreft oké was dat hij zogenaamde homo-kroegen in Amsterdam bezocht.
“Jammer”, was haar plompverloren antwoord.
“Jammer dat het nodig is”, legt ze uit. “Jammer dat er speciale kroegen voor homo’s nodig zijn. Je zou je overal welkom moeten voelen. Jouw seksuele geaardheid gaat mij trouwens niets aan. Veel plezier.”
Ik hoop maar weer eens dat mijn moeder president wordt.
Opgaan in de menigte
Job gaat graag op in de menigte, een heteronome groep van homoseksuele cafébezoekers. Veilig. “Job, is het ook een beetje omdat het makkelijker flirt?”
Ja, gelukkig is het ook een beetje omdat het zo gezellig is en het makkelijker is om knappe jongens te versieren in een homo-kroeg. “Je weet in ieder geval zeker dat je niet per ongeluk staat te knipogen naar een leuke hetero-man. En je kunt er ongestoord zoenen met je vriendje” Dat klinkt aangenaam en opgewekt.
Dan voegt hij er aan toe: “als je dat in een gewone kroeg doet, loop je het risico om in elkaar getrapt te worden”. Vanzelfsprekend, zo laat hij het klinken, logisch. Alsof dat oké is.
