Achtergrond

Hoe NASA-technologie muggen bestrijdt

In een poging toekomstige zika-uitbraken te voorkomen, kruipen actieve Surinaamse burgers in de huid van wetenschappers. Gewapend met hun telefoon en gesteund door de NASA trekken ze ten strijde tegen muggen.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Het is moeilijk te geloven dat dezelfde muskiet 1 die je ’s nachts wakker houdt, wel degelijk van nut is op deze planeet. Wie een mug met een klap het zwijgen oplegt, weet dat de euforie vaak van korte duur is. Met 400 miljoen levensjaren en 3500 verschillende soorten is het insect verantwoordelijk voor het hoogste aantal doden op aarde.

Door haar kleine gestalte en snelle voortplanting (sommige wijfjes kunnen tot tweehonderd eitjes per keer leggen) is het een grote uitdaging om broedplaatsen van muskieten in kaart te brengen. Het GLOBE Muskieten Project spoort wereldwijd burgers aan tot lokaliseren, identificeren en rapporteren van muskietenbroedplaatsen en hun larven.

Het nut van de mug

Tools uit de testkit.Beeld: Zoë Deceuninck

Burgerwetenschappers

Sinds maart dit jaar behoren enkele Surinamers tot deze groep burgerwetenschappers. Na de uitbraak van het zikavirus staat Suriname op scherp. “Het virus heeft ons wakker geschud”, bevestigt Cheyenne Samson van dierenwelzijnsorganisatie Green Heritage Fund Suriname (GHFS). Uitbraken van vectorziektes 2 zijn het land niet vreemd.

Zika kan geboorteafwijkingen bij het ongeboren kind veroorzaken. “Daarom werd het virus meteen serieus genomen”, zegt Samson. Dat gebeurt bij andere vectorziektes nog te weinig. “Iedereen kent wel iemand die dengue of chikungunya heeft gehad. De misvatting leeft dat deze ziektes niet schadelijk zijn”, legt Samson uit. De kennis over muskieten is volgens haar niet groot genoeg. “Mensen weten niet dat een tweede of derde dengue-infectie fataal kan zijn.”

Cheyenne Samson met deelnemers van de training op zoek naar muggenlarven in rioolwater. Beeld: Zoë Deceuninck

Paniekuitbraak

Tijdens de training bekijkt één van de deelnemers het resultaat van de testkit. Beeld: Zoë Deceuninck
Het zikavirus deed in 2013 voor het eerst haar intrede in Zuid-Amerika. Omdat mensen er nooit eerder aan blootgesteld waren, hadden ze geen immuniteit tegen het virus. Twee jaar later bracht natuurverschijnsel El Niño natter en warmer weer, gepaard met meer muskieten, en dus meer zika. In Suriname ontstond paniek over deze – toen nog onbekende – ziekte.
De twintigjarige Michelle Belfor zal de zika-uitbraak van 2016 niet snel vergeten. “Mijn zus was zwanger. Gelukkig was het ongeboren kind al grotendeels ontwikkeld, maar ik vergeet de angst die thuis leefde nooit”, vertelt Belfor. Zij is een actieve gebruiker van de GLOBE-Observer app en vastbesloten meer Surinaamse ‘sites’, gevonden broedplaatsen, in kaart te brengen.

Door klimaatverandering zullen er in de toekomst nieuwe vectorziektes opkomen of oude terugkomen

Nu de zorgen over zika zijn verdwenen, blijft Samson waakzaam. Met GHFS voorzag ze afgelopen maanden in trainingen ter bevordering van het GLOBE Muskieten Project. “Door klimaatverandering zullen er in de toekomst nieuwe vectorziektes opkomen of oude terugkomen”, zegt Samson. Ze is dan ook niet van plan een volgende uitbraak rustig af te wachten.

Zes doden

Internationaal zijn vectorziektes een uitdaging. Als reactie op de zika-uitbraak in 2016 lanceerden de Verenigde Staten het GLOBE Muskieten Project. Tot nu toe hebben meer dan 140 miljoen metingen bijgedragen aan de GLOBE-database en is deze actief in 117 landen. Sponsor van het GLOBE Muskieten Project is de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA. Gegevens van satellieten worden waar mogelijk gebruikt om het begin, de achteruitgang en verspreiding van vectorziektes te voorspellen.

De laatste zika-update van de Wereldgezondheidsorganisatie dateert van maart 2018. Hierin wordt Suriname ingeschaald in ‘categorie 2’, wat betekent dat de kans op infectie erg klein is. Maar helemaal weg is het virus nooit geweest. In Suriname vielen in totaal zes doden als gevolg van zika – allen mannen van 55 jaar en ouder. Er werd daarnaast melding gemaakt van één kind dat geboren werd met een te kleine schedelomvang als gevolg van het zikavirus.

Nutteloos insect

Een muskietenlarf.Beeld: Zoë Deceuninck
Natasha Samijo (29) wil met haar bijdrage toekomstige ziektes vermijden. Overtuigd dat de mug een nutteloos insect is, werd ze geprikkeld om deel te nemen aan de training van GHFS. Ondertussen is ze zo gebrand op het lokaliseren van muskietenbroedplaatsen dat ze overal haar telefoon tevoorschijn haalt. Maar ook heeft ze geleerd over het nut van muskieten. Deze hebben namelijk een belangrijke rol als voedsel voor onder andere amfibieën, vogels en vleermuizen. Daarnaast bestuiven ze plantjes wanneer ze nectar drinken.
Sommige muggensoorten kunnen meer dan 65 kilometer vliegen voor hun volgende bloedmaaltijd. Muskieten die zika, dengue, gele koorts en chikungunya overbrengen, vliegen daarentegen in hun leven maar een paar honderd meter. Niet alle soorten muskieten kunnen dezelfde ziektes overbrengen. Met elke meting wordt de relatie tussen de mug, de ziekte(s) die ze kunnen dragen en het milieu daarom een stukje duidelijker.

Meten is weten

Deelnemers krijgen na de training van het GHFS een toolkit mee naar huis, inclusief een clip-on macrolens voor de smartphone. Met behulp van de app kunnen ze daarmee muskietenlarven identificeren. Larven vormen geen gevaar voor de mens. Volwassen muskieten worden pas ‘drager’ van een ziekte nadat ze een ziek persoon hebben gebeten.

Op de Mosquito Habitat Mapper worden de broedplaatsen in kaart gebracht en kunnen muggen tot op de meter worden nagetrokken

De verzamelde gegevens worden gescreend door internationale wetenschappers en na goedkeuring gedeeld met de rest van de wereld. Op de Mosquito Habitat Mapper worden de broedplaatsen in kaart gebracht en kunnen ze tot op de meter worden nagetrokken. Bij een mogelijke uitbraak van vectorziektes kunnen lokale gezondheidsorganisaties meteen op de juiste locatie maatregelen treffen.
  1. Steekmuggen zijn een familie van muggen. Soorten uit deze familie worden vaak muskieten genoemd. De wijfjes zuigen bloed met de monddelen, ze hebben geen angel. Ze zouden dus eigenlijk bijtmuggen moeten heten. Bron: Wikipedia ↩︎
  2. Ziektes waarvan de verspreiding gedeeltelijk of volledig afhankelijk is van ‘dragers’, zoals muggen, vliegen, teken en vlooien. ↩︎

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons