Hoe word je een mens dat de wereld meer goed dan kwaad doet? Onze nieuwe columniste gaat op zoek naar de lusten en lasten van het wereldburgerschap. Vandaag laat ze de boel een beetje los.
Mijn moeder heeft altijd haar best gedaan om van mij een 'wereldburger' te maken. En dat doet ze nog steeds. Haar dromen over reizen en ontdekken heb ik de mijne gemaakt. De religie van mijn opvoeding is dat ieder mens denkt vanuit zijn eigen perspectief. Iets is niet gek, iets is ánders. En dat maakt het boeiend. Samen maakten we verre reizen. Toen ik oud genoeg was, vertrok ik zelf met mijn rugzak. Ik besloot al jong dat ik nooit een saai beroep zou kiezen: ik word een vrijwillige wereldverbeteraar. Er is pijn, er is honger en er is armoede. Problemen die niet vanzelf weggaan. Aan mij om dat op te lossen. Mijn vrienden grapten dat ik de nieuwe Boeddha probeerde te worden.
Nobel
Maar van mijn zogenaamde nobele streven was ik een kosmopoliet in zak en as geworden. Ik was al moe voor de dag begon. In plaats van werken voor de wereld, wilde ik mijzelf verstoppen onder een dekbed. Dus noteerde in december in mijn dagboek het radicale voornemen om minder nuttigs te moeten doen. Ik geef mijzelf tot mijn dertigste verjaardag de tijd om te ondernemen wat mij goed dunkt. Zonder wereldverbeterende verantwoordelijkheden zomaar een beetje rommelen, ontdekken, reizen en foute keuzes maken. Soms moet je even stilzitten, voordat je de aarde kunt bestormen met achteloze ambities.
Het plan bevalt, nog onwennig wel. Ik voel mij een ontdekkingsreiziger, ook in mijn eigen stad. De inspiratie waait weer als een zomerstorm en mijn hart is vrolijker dan ooit. Soms ben ik bezorgd dat ik jullie teleurstel, omdat ik geen held ben. Ik heb nog geen enkele oorlog beëindigd. Maar onaardige caissières geef ik een glimlach, mijn buurmannen breng ik een perenijsje en ik verzorg mijn hamster trouw. Zo zie ik dat ik zonder grote aspiraties mijn kleine stukje bijdraag.
Lichtend voorbeeld
En vanaf deze week zal ik voor OneWorld mijn kleine avonturen verwoorden. Op mijn lijst van grote dromen staat namelijk 'schrijver zijn', het liefst over de wereldse sprankjes geluk die ik op straat tegenkom. Natuurlijk ambieer ik daarin een lichtend voorbeeld te zijn, een toonbeeld van iemand die meer goed doet dan kwaad. Afval scheiden is goed, recyclen vanzelfsprekend, ik sla geen vliegen dood en reis altijd met het openbaar vervoer. En ik hoop dat mijn moeder tevreden is met de ongeregelde wereldburger die ik vandaag ben.
