Achtergrond

History’s Future: metafoor voor het geheugenverlies van Europa

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

De Liberiaans-Nederlandse schrijver Vamba Sherif bespreekt films die deze dagen in première gaan tijdens de Hivos Tiger Awards Competition. Vandaag de laatste recensie over de film History's Future.

IFFR

Hivos Tiger Awards Competition
Deze weken vindt het International Film Festival Rotterdam plaats. Ontwikkelingsorganisatie Hivos is hoofdsponsor van het festival en presenteert zelf de Hivos Tiger Awards Competition. Elke dag gaat een nieuwe 'tiger' in première. Hivos steunt filmmakers wereldwijd. 

Een man wordt wakker in het ziekenhuis en herinnert zich niets meer, niet eens de details van het ongeval waarbij hij werd beroofd. Hij is zijn geheugen volledig kwijt.

Tijdens een sessie met een therapeut wordt hem gevraagd wat het tegenovergestelde is van gisteren. Zijn antwoord: Morgen. De volgende vraag: Wat weet hij van morgen? Zijn antwoord: Morgen kan ik me niet herinneren.

Niet alleen binnenin David maar ook in zijn omgeving manifesteert zich chaos. Beelden van zijn zoektocht naar zichzelf, zijn omzwervingen door Europa en zijn ontmoetingen met bijzondere mensen worden onderbroken door chaotische dromen, protesten in Europa en fragmenten van interviews over onderwerpen als angst in alle mogelijke betekenissen. 

[[{“fid”:”45055″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”History’s Future – trailer”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”History’s Future – trailer”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”History’s Future – trailer”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]

Kan Europa zich in de chaos van het heden, met de opkomst van populisten, de aanwezigheid van vluchtelingen en de onenigheid in de politiek, het verleden soms niet meer herinneren?

History’s Future van de Nederlandse Fiona Tan is opgebouwd als een theaterstuk, alsof de kijker in de bioscoop, net als David, kijkt naar gebeurtenissen waarbij hij zelf soms betrokken is. Maar het kan ook een metafoor zijn voor Europa. Is Europa, net als David, haar geheugen kwijt? Kan Europa zich in de chaos van het heden, met de opkomst van populisten, de aanwezigheid van vluchtelingen en de onenigheid in de politiek, het verleden soms niet meer herinneren? Een verleden waarin groepen mensen geïsoleerd werden omwille van hun geloof, hun traditie of hun kleur?

En is dat geheugenverlies tijdelijk? Want als Europa eenmaal ontwaakt, zou het dan niet te laat kunnen zijn, zoals in het geval van David als hij eindelijk huiswaarts keert om te zien dat zijn huis te koop staat en zijn vrouw is verdergegaan met haar leven? In de chaos die de kijker in History’s Future krijgt voorgeschoteld, liggen meer vragen voor het oprapen dan antwoorden. Net als in het Europa van nu.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons