Achtergrond

Historische volkstelling onder Pakistaanse transgenders

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Voor de eerste keer in de geschiedenis van Pakistan is de transgendergemeenschap opgenomen in de nationale volkstelling. De hoogste tijd, zo vinden belangenorganisaties. Ooit bekleedden transseksuelen hoge posities binnen het machtige islamitische Moghul-rijk. Nu zijn ze aan de bedelstaf.

Het was de transgenderorganisatie Transactie die vorig jaar voor het hooggerechtshof in Lahore en Peshawar (Pakistan) de fundamentele rechten van transseksuelen eiste. Zo verstrekte zij nationale identiteitskaarten met daarop de vermelding van het derde geslacht en telde zij het aantal transgenders gedurende de volkstelling. 

Farzana, een dertig jarige ‘guru’, onderwijzer, die aan het hoofd staat van een familie van honderden khawajasiras, zoals transgenders in Pakistan worden genoemd, vertelt dat zij alleen al vanwege hun rijke geschiedenis een gelijke behandeling verdienen. Ze stelt dat transgenders de culturele erfgenamen zijn van de eunuchen, die aan het hof van de Mughal vorsten dienden. Deze Islamitische koningen regeerden twee eeuwen in het Indiase subcontinent totdat de Britten in de 19e eeuw arriveerden. De transgenders werden de paleizen uitgejaagd en als onaanraakbaren naar de sloppenwijken verwezen.  

“Transseksuelen hadden hoge posities aan het hof van de Mughals. Vanwege de combinatie van een vrouwelijke ziel in een mannenlichaam, waren ze geestelijk beter ontwikkeld en bekleedden ze functies tot hoog in de rechterlijke macht", vertelt de transgender Inaya. Ze is al zes jaar op de vlucht voor haar wraakzuchtige ouders. Ooit sloot haar vader zijn ‘zoon’ op in een winterse kamer zonder dekens. Hij hoopte dat Inaya in temperaturen onder het vriespunt tot inkeer kwam. Het was haar zus die haar overdag stiekem eten en een trui gaf. “Mijn vader wilde me doodmaken omdat ik de familie ten schande bracht.” Ze wist te ontsnappen, maar beweegt zich als loslopend wild door Pakistan. Haar vader dreigt haar alsnog te vermoorden. Toch volgde ze een universitaire opleiding. 

Vanwege de combinatie van een vrouwelijke ziel in een mannenlichaam, waren ze geestelijk beter ontwikkeld.

Farzana vecht als  medeoprichtster en voorzitster van de belangenorganisatie Transactie al jaren voor de gelijke rechten van khawajasiras in de diep conservatieve provincie Khyber Pakhtunkhwa (KP). “Transsekuelen worden dagelijks geconfronteerd met brutale agressie en intense vernedering. Meer dan 60 khawajasiras werden het afgelopen jaar in KP gedood”, vertelt ze geëmotioneerd.

Onlangs plaatste de organisatie een video op facebook waarin te zien is hoe een Pakistaanse bende met stukken hout een transgender doodslaat en haar levenloze lichaam in een kruiwagen afvoert. Haar laatste woorden, waarin ze haar belagers smeekt haar niet te vermoorden, zijn duidelijk hoorbaar.

De dood van de jonge transseksuele activiste Alisha haalde vorig jaar zelfs de wereldpers. Ze overleed na een schietpartij aan haar verwondingen in het ziekenhuis, waar de uiterst verwarde medische staf niet wist of ze haar naar de afdeling voor mannen of vrouwen moest brengen. Ondertussen bloedde ze dood.

“Door gebrek aan goede voorlichting weten de meeste Pakistanen niet dat transseksuelen officieel sinds 2009 als het derde geslacht zijn erkend en dat ze zelfs mogen stemmen”, vertelt Uzma Yagoob van de belangenorganisatie FDI, het Forum voor WaardigheidsInitiatieven.   

Maar geen bedrijf is bereid om deze mensen in te huren. “Ze zijn bang dat ze te veel aandacht trekken”, vermoedt Uzma. De meeste transseksuelen leven als paria's. Ze vergaren hun inkomsten door te bedelen en in de prostitutie te werken.

Niemand weet hoeveel khawajasiras Pakistan telt. Belangenorganisaties vermoeden dat het om minstens een half miljoen tot twee miljoen mensen gaat. De volkstelling die momenteel plaatsvindt heeft naast het hokje ‘man’ en ‘vrouw’ nu ook voor het eerst het ‘derde geslacht’ toegevoegd. Een flinke stap op weg naar erkenning volgens Uzma Yagoob. Ze hoopt dat de nieuwe aandacht in de media het aanhoudende geweld tegen transgenders doet stoppen.

We hebben geen hart. We laten deze vrouwen stikken.

Ze kan de dood van de 24-jarige Dewani moeilijk vergeten. Deze transgender stierf onlangs op een vuilnisbelt. Iedereen inclusief haar woongroep had haar verstoten omdat ze met HIV was besmet. Uzma en haar organisatie brachten haar naar het ziekenhuis waar ze overleed. Geen familielid of vriendin wilde het lichaam begraven. Uzma gaf haar een respectvolle begrafenis.

“Het is schandalig. We noemen onszelf moslims in de Islamitische republiek Pakistan. Wij zijn de ongelovigen. We snappen niets van wat onze religie ons probeert te leren. We hebben geen hart. We laten deze vrouwen stikken”, zegt een woedende Uzma.   

Ze is blij met de volkstelling. Tegelijkertijd is ze ook bevreesd. “Ambtenaren zijn niet getraind. Sommigen weten niet eens hoe een transseksueel eruit ziet. Ze hebben er nooit een ontmoet in hun leven.” Uzma is bang dat uit onwetendheid toch man of vrouw wordt aangekruist en opnieuw de omvang van deze groep mensen onduidelijk blijft. Een gemiste kans. De laatste volkstelling vond bijna 20 jaar geleden plaats. En om nu weer zolang te moeten wachten…?

“Pakistan zou in deze regio, waar in vergelijking met andere delen van de wereld een hoog aantal transseksuelen voorkomen, een voorbeeldfunctie kunnen innemen. Na zoveel discriminatie en geweld hebben wij recht op een gelijkwaardig bestaan”, luidt het pleidooi van Farzana.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons