Het Indonesische ministerie van Voedselzekerheid vindt dat de gemiddelde Indonesiër te verslaafd is aan rijst. Het land kan de vraag naar rijst niet meer aan. Daarom roepen NGO’s en de Indonesische regering de bevolking op zelf groente en fruit op hun dak te verbouwen. Gezond en lekker goedkoop!
Voor de Indonesiër staat er voor het ontbijt, lunch en diner rijst op het menu. Want als hij geen rijst at, heeft hij nog steeds honger, zo wordt gedacht. Er moet steeds meer uit het buitenland worden geïmporteerd.Terwijl de archipel beschikt over een grote variëteit aan planten, minstens een miljoen, die voor de landbouw gebruikt kunnen worden, maar nog geen 3 procent ervan wordt werkelijk verbouwd.
Nieuw project
Door de economische vooruitgang sneuvelen er steeds meer rijstvelden. De stad en de industrie rukken verder op in Indonesië. Om er voor te zorgen dat Indonesië over enkele jaren niet met een groot voedseltekort kampt en om die eentonige rijstconsumptie te doorbreken, heeft het ministerie van Voedselzekerheid een nieuw project bedacht: het duurzame Huis Voedselprogramma. Indonesiërs worden aangemoedigd om op hun dak, hun terras of in hun achtertuin eigen groente te verbouwen. Lekker goedkoop en gezond.
‘Slow Food’
Vijfduizend dorpen door heel Indonesië zijn inmiddels bij het programma aangesloten. Nu moeten de stedelingen nog overtuigd worden van het nut groente op hun dak of in potten op het balkon te kweken. Het ministerie heeft daarbij hulp gekregen van de ‘Slow Food’ beweging, die in 1986 door de Italiaan Carlo Petrini in Italië werd opgezet. ‘Langzaam Voedsel’ verzet zich tegen junkfood en beoogt de traditionele keuken van het land in stand te houden door gebruik te maken van oorspronkelijke zaden en gewassen.
Stedelijk boeren
Zo kwam ik het verhaal van de ‘stedelijke boerin’ Helianti Hilma tegen. Ze verbouwt meer dan tachtig soorten fruit en groente in haar tuintje voor het huis in Jakarta en op de balkons van haar twee verdieping tellende huis. “Het is zo eenvoudig, de planten hebben nauwelijks verzorging nodig”, vindt ze zelf. Alles tot aan de kruiden en de medicijnenplantjes toe haalt ze uit haar eigen tuin. De zaden koopt ze bij lokale boeren.Ze komt geen supermarkt meer in. Haar volgende stap is een eigen visvijver en een plek waar ze kippen kan houden. Zodat ze straks helemaal zelfvoorzienend is.“Sinds ik mijn eigen tuin heb, maak ik eenvoudig gezonde maaltijden, snacks en drankjes waar mijn hele familie van houdt. Met mijn eigen groente-, fruit- en kruidentuin hoef ik me nooit meer druk te maken of ik alle ingrediënten wel in huis heb”.
Zelfvoorzienend
Helianti Hilma heeft zich aangesloten bij de ‘Langzame Voedsel Beweging’ ze wil graag stedelijke armen gaan helpen hun eigen voedselverbouw op te zetten. Want dat kan al met een paar potten op het dak. Ze noemt het zelf een duurzame manier om de armoede in de sloppenwijken terug te dringen.
