Mijn uiteenzetting over het geweld in Zuid-Afrika is een reactie op het artikel van journaliste Evelien Groenink, ‘Een land vol trauma’s; ook met Mandela’. Mevrouw Groenink stelt in haar eerste alinea dat ze “baalt dat de media altijd focussen op het geweld van zwart tegen wit”. Dit verbaast mij. Persoonlijk zie/lees/hoor ik hier namelijk weinig over in de internationale media. Waar ík ‘enorm van baal’ is het gebrek aan media-aandacht voor de duizenden beestachtige martelingen die blanke Afrikaners ondergaan in Zuid-Afrika. Is het een taboe om hier aandacht aan te schenken? Komt dit nieuws niet overeen met de gedroomde regenboognatie van Nelson Mandela? De toekomstdroom die alle Zuid-Afrikanen is voorgehouden. Een natie, gebouwd op diversiteit.
De rol van het ANC in het geweld
Mevrouw Groenink heeft gelijk wat betreft het aantal schokkende gebeurtenissen in Zuid-Afrika. Jaarlijks vinden er 34,6 moorden per 100.000 inwoners plaats. Maar haar boude bewering “[…] dat zwarte –vaak jonge– mannen uit de getto’s zich in laten huren voor moorden, ontvoeringen, autokapingen, verkrachting en gewelddadige mishandeling door wie er ook maar voor betaalt. […] De opdrachtgevers die dit soort mannen huren zijn soms zwart, meestal blank” kan ik simpelweg niet negeren. Wil ze hiermee aangeven dat de huidige geweldsspiraal in Zuid-Afrika een puur economische en blanke oorzaak heeft? De gebeurtenissen en gevolgen van de Apartheid (tot 1990) spelen zeker een rol in het geweld. Maar het ANC heeft hier (sinds het aftreden van Mandela in 1998) eveneens een grote rol in. Minderheidsgroepen worden stelselmatig gedehumaniseerd. Blanke Afrikaners worden weggezet als ‘overheersers’ en ‘kolonisten’, hun historie wordt langzaam uitgewist, straatnamen worden veranderd, het spreken van de taal wordt bemoeilijkt, et cetera.
Tussen 1991 en 2001 zijn er 1.600 Afrikaner Boeren vermoord. Het ANC heeft weinig gedaan om dit te stoppen. Na 2001 werden private burgerwachten verboden, waarna het aantal moorden tot 2011 toenam met nog eens 3.000 doden. In perspectief: de totale Boerenpopulatie bestaat ongeveer uit 34/38.000 mensen. Tegenover elke vermoorde Boer staan tevens acht aanvallen/pogingen tot moord op boerderijen. Dit komt neer op alleen al 24.000 (!) aanvallen op een zeer kleine minderheid.
Toch durft mevrouw Groenink te beweren dat “niets van al dat geweld heeft te maken met zwarten die, als groep en als gevolg van een politiek besluit of het volgen van een bepaalde leider, blanken als groep willen aanvallen […]”. Maar hoe wil ze dan de hate speeches van president Jacob Zuma en voormalig ANC-Jeugdleider Julius Malema verklaren? Beide heren zongen liederen waarin de toehoorders werden opgehitst met de liederen “Kill the farmer, shoot the Boer” en “One bullet, one settler”. Dient dit niet als aansporing en vrijbrief voor daders om daadwerkelijk tot actie over te gaan? Is het toenemende moordaantal op blanke Boeren dan volslagen willekeur? Malema wordt ook beticht van de uitspraak “if farmers give back 80% of their land, all farmer attacks will stop”.
Ordinaire roofovervallen of geplande genocide?
De overheid doet de duizenden moorden op de Boeren af als ‘roofovervallen’ en incidenten. Officiële statistieken van deze zogenaamde Plaasmoorde – aanvallen op boerderijen – worden niet langer bijgehouden. Er wordt inderdaad af en toe een telefoon of portemonnee buitgemaakt. Maar dit staat niet in verhouding tot de beestachtige wijze waarbij vaak hele gezinnen worden afgeslacht. Slachtoffers worden soms urenlang met prikkeldraad vastgebonden, gemarteld, verkracht (ook bejaarden en kinderen) en met tientallen messteken om het leven gebracht. Kokend water wordt door kelen gegoten, oren en neuzen afgesneden en nog levende slachtoffers achter een auto vastgebonden… De misselijkmakende moorden op de jonge slachtoffertjes Willemien Potgieter (2) en Amaro Viana (12) zijn illustratief. Waarom lezen we hier nooit wat over, mevrouw Groenink? En waarom zijn donkere en Indische boeren geen slachtoffer van zulke misdaden? En als het ANC de moorden niet ziet als fenomeen, maar als ordinaire criminaliteit, waarom zijn de rurale veiligheidsdiensten dan ontmanteld?
De duizenden aanvallen zorgen ervoor dat de blanke bevolking wel degelijk bang is. Ze zijn bezorgd om Mandela’s gezondheid. Een land waarin elke dag gruwelijke moorden plaatsvinden heeft niet de luxe om de ‘mythe of the Night of the Long Knives’ simpelweg te negeren, op het moment dat Mandela komt te overlijden.
Volgens dr. Gregory Stanton van het Amerikaanse GenocideWatch is er “an orchestrated genocidal campaign targeting whites, and white farmers in particular”. Volgens hem bevindt Zuid-Afrika zich al in fase zes, van de acht fasen die leiden tot genocide: planning en voorbereiding. Dr. Stanton trekt zelfs parallellen met de vroegere situaties van Joden in Duitsland en Armeniërs in Turkije. Er zijn sterke vermoedens dat de overheid de campagne bewust ondersteunt, om zo private landbouwgrond af te pakken en te herdistribueren onder de ANC-aanhangers. Naar communistisch voorbeeld. Naast de opruiende strijdliederen biedt het ANC ook wapens aan gangs en knijpt het een oogje toe bij het ‘oplossen’ van de moorden.
Gebrekkige Nederlandse aandacht voor een bedreigde minderheid
Ik vind het onbegrijpelijk dat een land als Nederland, toch een voorvechter in de strijd tegen de Apartheid, angstvallig stil blijft nu de blanke minderheid door de regering wordt onderdrukt. Zuid-Afrika is een land met diversiteit. Een land met een rijke historie. Een land met uiteenlopende cultuurgroepen. Een land met mensen. Een land met emotie. Het land wordt nu langzaam ontdaan van deze diversiteit. Het ANC heeft niet de capaciteit om het land te besturen en de juiste kant op te leiden. De werkloosheid, armoede en voedselschaarse nemen toe. “The ANC regime has failed completely to create jobs for its mass of supporters. So it is using the white minority as a scapegoat, blaming them for its own economic failures due to corruption, mismanagement, nationalization, racial preferences and so on”, aldus Dan Roodt, van de Pro Afrikaanse Aksiegroep (PRAAG). Helaas helpt het verhaal van mevrouw Groenink niet om een goed beeld te schetsen van Zuid-Afrika. Blanken worden nog steeds afgeschilderd als de agressor, als criminelen die donkere Afrikanen inhuren voor het plegen van misdaden en als bevolkingsgroep die neerkijkt op mensen met een andere huidskleur.
Mevrouw Groenink, verplaats u ook eens in de schoenen van een vrouw, van wie haar man op brute wijze wordt vermoord. In de schoenen van een kind, die ziet hoe haar vader tot de dood wordt gemarteld. In de schoenen van een man, die met eigen ogen zijn vrouw verkracht, gebrandmerkt en geëxecuteerd ziet worden…
Arjan van der Wulp is politicoloog en onderzoekt de veiligheidssituatie van de Afrikaner minderheid in Zuid-Afrika. Dit artikel is een reactie op ‘Een land vol trauma’s; ook met Mandela’.
Foto: Beveiligd huis in suburb van Johannesburg. (cc)
