Ontwerper Manon van Hoeckel (25) maakte de mobiele ambassade In Limbo Embassy voor ongedocumenteerde vluchtelingen waarmee ze samen met hen door Nederland reist. De vluchtelingen fungeren als ambassadeurs die Nederlandse burgers uitnodigen om met hen in gesprek te gaan in deze kleine witgeverfde keet. Dialogen die gaan over vluchtverhalen, hoe het is om geen asiel te krijgen, wat wij voor deze mensen kunnen betekenen en de gezamenlijke toekomst in Nederland. OneWorld ging met Manon in gesprek over dit spraakmakende project.
"Er wordt veel óver vluchtelingen gepraat, maar zelf worden ze te weinig betrokken en gedehumaniseerd door cijfers. Ze voelen zich vaak niet gehoord door de media en hun eigen ambassade. En het lijkt alsof we overspoeld worden door vluchtelingen maar als je naar de echte cijfers en de verspreiding over Nederland kijkt valt dat best mee."
"Ik voelde me als inwoner van Nederland verantwoordelijk om een alternatief te bieden op het eenzijdige beeld dat de media geven. Noodhulp is belangrijk maar we moeten ook nadenken over de rol die deze mensen in onze maatschappij gaan spelen op lange termijn. Dat is juist onze taak als burgers, niet alleen die van de politiek. Hopelijk gaan mensen hun ideeën over de vluchtelingenproblematiek baseren op hun eigen ervaring in plaats van op de media. Het gaat vooral om bewustwording en het oproepen van vragen."
Manon van Hoeckel door Aline Bouma
Maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Vluchtelingen mogen niet werken, ook niet vrijwillig. Ze hebben wel vrijheid van expressie, maar persvrijheid is een grijs gebied. "Weinig mensen weten wat de regels precies zijn, het juridische gedeelte is lastig. Soms zijn mensen bang dat hun deelname aan In Limbo Embassy hun proces beïnvloedt of dat ze worden opgepakt. Dat is heel begrijpelijk en die angst moeten we serieus nemen. Er zijn mensen die bang zijn maar toch hun nek willen uitsteken en risico’s durven nemen. Over het algemeen zijn de ambassadeurs zich heel bewust van het belang en hun eigen rol van het project."
"Ook ik twijfel wel eens. ‘Wat ben ik nu eigenlijk aan het doen?’ vraag ik mezelf dan af. Omdat er noodhulp nodig is lijkt het project soms niet belangrijk. Maar ik ben er toch van overtuigd dat het van belang is dat mensen op een andere manier gaan kijken. Deze onwettige ambassade lost niets op en geeft mensen geen verblijfsvergunning, maar kan verandering brengen op lange termijn."
Manon reist met de mobiele ambassade door heel Nederland en blijft een paar dagen tot een week op één plek gevestigd. Als ze een jaar aan In Limbo Embassy heeft gewerkt nemen anderen het over. Ze hoopt dat de ambassade dan goed functioneert en samenwerkt met soortgelijke ambassades in landen als Duitsland, Frankrijk en Italië.
Bekijk onderstaand filmpje van VPRO Tegenlicht om een beter beeld te krijgen van hoe het er in de ambassade in de praktijk aan toe gaat.
[[{“fid”:”39821″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”#gimmeshelter Ambassade voor landloze vluchtelingen”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]
