Achtergrond

Duurzaam vangnet voor arme vissers

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

 

Onlangs werd bekend dat Surinaamse garnalenvissers zijn toegelaten tot het proces om in aanmerking te komen voor het Marine Stewardship Council (MSC) keurmerk, een van de grootste keurmerken voor verantwoord gevangen en goed beheerde vis. De Suriname Atlantic Seabob fishery heeft daarvoor subsidie ontvangen van het sustainable fisheries fund.

 

Werkgelegenheid
“Zonder die subsidie zou het hen waarschijnlijk niet gelukt zijn om het certificeringsonderzoek uit te voeren”, zegt Nathalie Steins van MSC-Nederland. En dat zou jammer zijn want vooral voor vissers uit arme landen kan het interessant zijn om een duurzaam keurmerk te ontvangen. Steins: “Als je je visbestanden op een duurzame manier beheert dan is dat een investering in je toekomst. Veel vis uit Afrika gaat naar Europa. Steeds meer supermarkten daar schakelen over op leveranciers die MSC-gecertificeerd zijn, het is dan ook belangrijk om niet de boot te missen. Dat er voldoende vis over blijft, is bovendien goed voor de lokale voedselzekerheid en de werkgelegenheid.”

 Fragiele visbestanden
Er wordt roofbouw gepleegd op de wereldwijde visbestanden. Sinds de jaren ’80 zijn de visvoorraden jaarlijks met 0,7 miljoen ton geslonken. Zeker 28 procent van de visbestanden is overbevist, 52 procent wordt volledig benut.
tonijn
Van alle vis die gevangen wordt, gaat 8 procent overboord. Als we zo doorgaan dan zijn de oceanen volgens sommige deskundigen in 2050 leeg.

 

De visindustrie is vooral voor arme landen van belang. Ruim de helft van alle vis die wereldwijd wordt verhandeld, komt uit ontwikkelingslanden. Zeker 200 miljoen mensen verdienen hun brood met de visserij en aanverwante industriën. Bart van Olphen de oprichter van Fishes , de eerste 100 procent duurzame visretailer, bezoekt regelmatig vissers uit arme landen. “Veel kleinschalige vissers in Afrika werken eigenlijk al duurzaam omdat ze niet met grote trawlers de oceanen leegvissen”, weet hij, “maar ze zijn zich er niet van bewust dat het handig kan zijn om het MSC-keurmerk te hebben. En dat is jammer want duurzaamheid is toch de trend.”

 

 

Onderzoek
Ook al werken vissers uit arme landen misschien al duurzaam, toch kan het voor hen lastig zijn om het MSC-keurmerk binnen te halen. Steins: “Volgens het MSC-eindexamenpakket moet je kunnen aantonen dat je niet aan overbevissing bijdraagt. Daarvoor moet je onderzoek doen naar de visbestanden waar je uit vist. Dat is voor de meeste vissers in ontwikkelingslanden vaak een kostbare operatie.”

 

Om hen uit de brand te helpen heeft het jubilerende MSC (zie kader) nu een hulpmiddel ontwikkeld waarmee de certificeringsbureaus aan de hand van onder meer de afslaggegevens en logboeken een betrouwbare inschatting kunnen maken van de visbestanden. Dankzij dit programma zijn nu onder meer mulvissers uit Mauritanië, schelpdiervissers uit Vietnam en Sardinevissers uit India toegelaten tot een proefprocedure voor het duurzame keurmerk.

 

Tien jaar MSC

Het Marine Stewardship Council is in 1996 door het Wereldnatuurfonds en Unilever opgericht om oplossingen voor het probleem van overbevissing te bevorderen. De MSC beheert het enige wereldwijd erkende keurmerk voor verantwoord gevangen en goed beheerde vis en is het is het enige eco-label voor visproducten dat voldoet aan de richtlijnen van de Wereldvoedselorganisatie van de Verenigde Naties (FAO). In totaal zijn ruim 150 visserijen betrokken bij het MSC-programma. Hiervan zijn er 50 gecertificeerd en zitten er 107 in het certificeringstraject. 9 procent van alle wereldwijd gevangen vis draagt inmiddels het MSC-logo. Dit jaar is het 10 jaar geleden dat de eerste visserijen in het certificeringsprogramma stapten en viert de MSC zijn 10e verjaardag.

 

 

 

 

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons