Onze onderzoeksjournalist met standplaats Brussel strandde vandaag in een bus bij de grens. De passagiers blijken allemaal zo hun eigen angsten te hebben bij de aanslagen vandaag.
Het is half negen 's ochtends, en de bus is net vertrokken vanaf station Amsterdam Sloterdijk. Bestemming: station Brussel-Noord. Er wordt zoals gebruikelijk op dit uur nog wat geslapen door de passagiers, veelal jongelui met backpacks die net Amsterdam hebben bezocht, en met de bus van de Duitse prijsvechter Flixbus reizen vanwege de scherpe prijzen. Als OneWorld-correspondent in het Brusselse ben ik na een bliksembezoek aan de Amsterdamse redactie, weer opweg naar mijn vertrouwde post in de Europese hoofdstad.
Ik raak met mijn buurman aan de praat; de Indiase Sandeep, die als plantonderzoeker tijdelijk op de Wageningen Universiteit heeft gewerkt. Terwijl langs de A2 het gevlochten glas en staal van de geluidsmuur bij Utrecht Overvecht voorbijtrekt, vertelt hij hoe zijn gezin een paar dagen geleden is overgekomen vanuit Punjab, India, waar ze op een paar honderd kilometer van Delhi wonen. Ze maken nu samen een korte vakantietrip naar Brussel, om vervolgens vanuit Parijs terug te vliegen.
Maar met de berichten over aanslagen in Brussel die nu langzaam via allerhande smartphones binnendruppelen worden die plannen steeds minder zeker. Wat eerst nog volgens de website van de NOS een mogelijk ongeluk bij de Brusselse luchthaven Zaventem zou zijn, wordt al snel bevestigd als een gerichte terreurdaad. Even later komen ook berichten binnen over bomaanslagen bij de metrostations Schuman en Maalbeek, om de hoek bij het hoofdgebouw van de Europese Commissie, en in het hart van de EU-wijk.
''Denk je dat we gevaar lopen'', vraagt Sandeep met bezorgde blik, en knikt richting zijn vrouw en zoontje aan de andere kant van het looppad. ''Omdat we er buitenlands uitzien.''
Sandeep is niet de enige in de bus die met groeiende zorg het nieuws tot zich neemt. Een Nederlandse jongen met kort blond hoor kijkt gespannen terwijl hij door het gangpad naar de buschauffeur loopt. Van afstand zijn de woorden 'aanslag' en 'gevaar' te horen. Even later stopt de bus: hij stapt samen met een vriend uit tussen de weilanden bij een tankstation net voor Breda.
De buschauffeur richt zich even later tot de inzittenden, en vertelt over de gebeurtenissen in Brussel, maar geeft gelijk ook aan door te willen rijden naar de eindbestemming Brussel: ''Wij zijn nuchtere Hollanders'', zegt hij met dik Amsterdams accent. ''We laten ons niet bangmaken door een paar bommetjes.'' Een paar mensen lachen; de meeste niet.
Corey: "Als we angst tonen dan hebben zij gewonnen."
De houding van de chauffeur blijkt een sentiment bij meer mensen. ''Als we onze plannen gaan aanpassen, dan winnen de terroristen'', zegt de Amerikaanse Corey Herman, die in Frankfurt biologie studeert, en samen met een vriendin een trip maakt door Europa. ''Als we angst tonen dan hebben zij gewonnen.'' Waarom zulke aanslagen gebeuren is volgens Corey glashelder: ''Het gaat over mensen die een bepaalde ideologie hebben, en die strookt niet met de heersende ideologie.''
Een islamitische man met baard en bril maakt zich ten overstaan van andere inzittenden boos over wat hij 'gestoorde gasten' noemt. Hij is van plan via Brussel met de bus naar Marokko door te reizen ('van het vliegtuig word ik claustrofobisch') waar zijn vrouw en kinderen in het Noorden van het land wonen. ''De islam zegt niet dat je onschuldige mensen mag opblazen'', zegt hij hoofdschuddend vanuit zijn zitplaats voorin de bus. ''Die gasten dat zijn geen moslims, moslims zijn mensen met een hart. Die lui weten niet waar ze mee bezig zijn.''
De bus heeft inmiddels rechtsomkeert gemaakt; terug naar Amsterdam. Het zijn orders die direct van het hoofdkantoor in Duitsland zijn gekomen, zo vertelt de buschauffeur in gebrekkig Engels. Een passagier voorin de bus vult aan, en vertelt de inzittenden precies wat er tot dan toe bekend is. ''Er zijn inmiddels tientallen doden bevestigd, bij bomexplosies bij vliegveld Zaventem en bij verschillende metrostations in de stad'', zegt hij. ''Ik denk dat we allemaal dus blij mogen zijn dat we weer veilig teruggaan naar Amsterdam."
