Achtergrond

De week van Went in tweets #68

Door 4 augustus 2015
Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

dWvWiT#68 – Robert Went is econoom bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Hij werkt bij de WRR onder meer aan onderzoek en publicaties over 'de toekomst van werk' en 'middenklasse(n) onder druk', en twittert veel over economie en globalisering. Hij selecteert en becommentarieert voor OneWorld wekelijks zijn favoriete tweets. Uit zijn 166 tweets van afgelopen week zijn dit de 14 die je niet mag missen.

Shocker: 'Doing Business' rapport Wereldbank onder vuur
Dat komt hard aan: er is "bijna geen enkele correlatie" tussen wat het bekende en veel gebruikte Doing Business rapport van de Wereldbank zegt over hoeveel moeite het kost te ondernemen in de 200 onderzochte landen en de werkelijkheid. Dat concluderen Mary Hallward-Driemeier, econoom bij de Wereldbank, en Harvard-econoom Lant Pritchett, waar ik meer van las en die ik hoog aansla. Het is niet voor het eerst dat deze jaarlijkse flagship publicatie van de wereldbank onder vuur ligt. Eerder al werd o.a. kritiek geleverd op het feit dat vakbonden en werknemersrechten negatief werden beoordeeld in de index. En een internationaal panel dat was ingesteld na toenemende kritiek kwam onder leiding van Trevor Manuel (Zuid-Afrika) in 2013 al met adviezen om de index te veranderen. 

Het paper zelf, echt een aanrader, vind je hier. Het roept veel herinneringen bij me op aan discussies tijdens het schrijven ons WRR-rapport over ontwikkelingshulp. Maar ook aan een ervaring uit de tijd dat ik nog bij de Algemene Rekenkamer werkte. Daar kreeg ik op een gegeven moment samen met nog een paar andere collega's het verzoek van de assistente van president Saskia J. Stuiveling om een vragenlijst in te vullen, die Saskia als deskundige had gekregen van het World Economic Forum (WEF). Daarin allerlei vragen over de Nederlandse economie, veel meer dan waar ik verstand van had. Mede op basis van de antwoorden van deskundigen zoals Saskia (die zich dus weer baseerde op onder andere mij) werd bepaald waar Nederland terecht komt in het veel aangehaalde World Competitiveness Report. Als loyale medewerker doe je natuurlijk je best dus ik vulde naar beste weten al die vragen in. Maar dat rapport van het WEF lees ik sindsdien wel met andere ogen.

Nieuws: Griekse crisis blijft…
We moeten het ook deze week weer even over de Griekse crisis hebben, sorry. The New York Times heeft namelijk gereconstrueerd waar al het geld terecht gekomen is dat naar Griekenland is gegaan, en dat stuk is echt een aanrader.

Griekenland heeft investeringen in zijn productieve sector nodig en institutionele en sociale hervormingen die voor groei zorgen. In vorige afleveringen van dit blog heb ik betoogd dat de Griekse deal hier geen bijdrage aan zal leveren. Daar horen we veel te weinig over, voor veel economen en journalisten is de productieve sector een black box. Maar een beetje meer interesse daarin en kennis daarover kan geen kwaad, want de economie stort echt in.

…. en Varoufakis gaat ook niet weg
Met stijgende verbazing heb ik afgelopen maanden gezien hoe niet alleen cheerleaders van de troika maar ook mensen die over het algemeen wat meer afstand houden, een soort haat tegen Yanis Varoufakis leken te ontwikkelen. De ene na de andere belediging of schimpscheut kwam langs op twitter, en hij kon in de ogen van sommigen werkelijk niks goeds meer doen. Over hoe dat komt ga ik niet speculeren, ik ben geen psychiater. Maar wie had gedacht of gehoopt dat Varoufakis na zijn aftreden als minister van het toneel zou verdwijnen, is van een koude kermis thuisgekomen. De man geeft het ene interview na het andere – een Duitse krant had zelfs een stukje op de voorpagina dat hij een dag géén interviews had gegeven 😉

Elke grote internationale krant wil hem spreken, en het loont vaak de moeite om die stukken door te nemen. Er zitten altijd wel een paar mooie oneliners in, of interessante gedachten. Een van de aardigste gesprekken vond ik deze in Stern. De interviewer is af en toe behoorlijk vijandig en durft – zoals dat hoort – alles te zeggen en te vragen. 

Leestip: Essentialisme, over je eigen economie
Een heel andere boektip deze week dan jullie van me gewend zijn: deze gaat niet over 'de' economen maar over 'je eigen' economie. Na twee burn-outs weet ik inmiddels iets over je agenda overzichtelijk houden en toch veel doen, en stress van je af organiseren in plaats van naar je toehalen. Wat je graag wil voorkomen is dit.

Iedereen moet natuurlijk op eigen manier greep houden op zijn of haar leven en agenda. Maar veel van wat in dit boek staat, is voor mij in elk geval zeer herkenbaar. Het is ook geen gek idee, zeg ik er bij, om hier af en toe even bij stil te staan. Ik zag onlangs een reportage op tv over meer dan 100.000 jonge mensen in de leeftijd van 25 tot 35 die met een burn-out thuiszitten. Verschrikkelijk. In november komt er, net als vorig jaar, een campagne van minister Asscher van SWZ over stress en burn-out. Ik kom daar op terug.

Robots? Mensen worden onderschat
Vorige week schreef ik over de pendule in het verloop van veel discussies, die nu de robots bereikt heeft. Meer interessant tegengas deze week tegen de claim dat al onze banen binnenkort door slimme robots zullen worden overgenomen.

Wat voor Europa?
Een vlucht naar voren – dat zijn de plannen van de vijf Europese voorzitters in het rapport waar het woord 'democratie' niet in voorkomt. Meer centralisatie en integratie is hun antwoord. Dat is een zeer problematisch verhaal, betoogt mijn voormalige WRR-collega en Europa-expert Ton van de Brink. Voormalig Barosso-adviseur Philippe LeGrain ziet ook niks in de plannen.

Twijfel aan Europa
In april in De Groene en twee maanden later op mijn website gaf ik aan dat en waarom ik steeds somberder word over de euro en de Europese integratie. Al lang voor ik sprak met De Groene, merkte ik uit gesprekken met anderen in mijn omgeving dat die twijfel veel breder begint te knagen, en dat zie ik sindsdien bij steeds meer mensen. Je kunt er gif op innemen dat de discussie over wat voor Europa we eigenlijk willen in de komende tijd met nieuw elan en nieuwe input gevoerd zal gaan worden. In de eerste helft van 2016 is Nederland voorzitter van de EU, dus daar is ook alle reden voor.

Flashback: De Amsterdamse Eurotop van 1997
Het voorzitterschap van de Europese Unie rouleert en in 1997 was Nederland ook voorzitter. Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat we toen in Amsterdam tegelijkertijd een drukke alternatieve Top van Onderop hadden georganiseerd met een paar dagen debat en lezingen, en op de afsluitende zaterdag een demonstratie Voor een ander Europa, waar meer dan 25.000 mensen uit heel Europa aan deelnamen. Dat alles was toen het werk van een Europese samenwerking van maatschappelijke organisaties.

Op dit moment breken ambtenaren zich het hoofd over de tafelschikking en cadeaus bij de komende top, maar in 1997 deelde de Nederlandse voorzitter fietsen uit aan de regeringsleiders die aan de top deelnamen. Daar had Trouw toen nog een vermakelijk artikel over, met deze zin: "Bondskanselier Kohl behield zijn waardigheid, hij stapte niet moeizaam op en maakte duidelijk dat zijn exemplaar niet naar Duitsland behoefde te worden afgezonden. Als historicus moet hij beseft hebben dat er al genoeg Nederlandse fietsen richting Duitsland vertrokken waren." 

In mijn geheugen staat een ander verhaal gegrift over fietsen tijdens de Amsterdamse Eurotop van 1997. Met mijn toenmalige (en huidige) geliefde fietste ik laat naar huis na een geanimeerd debat op de alternatieve top, en overal in de stad stonden uit het hele land opgetrommelde ME'ers zich een beetje te vervelen. Op het Waterlooplein reden we door een haag ME'ers die ineens allemaal begonnen te klappen, Toen wij vroegen wat er aan de hand was, kreeg mijn vriendin dit antwoord – met Drents accent: "Je bent de eerste die we vanavond zien met licht op de fiets." 

Blijf op de hoogte

Mijn persoonlijke website (met RSS-feed) vind je HIER.

Vanaf nu elke week een mailtje wanneer mijn nieuwe blogpost online staat? Opgeven daarvoor (en eventueel later weer opzeggen) kan HIER.

Je abonneren op de RSS-feed van dit blog kan ook HIER. 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Lees en steun

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons