Achtergrond

In de sloppenwijken van Kenia

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Dieuwertje Blok draagt Simavi een warm hart toe. In februari bezocht ze Kibera, een van de grootste Afrikaanse sloppenwijk in Nairobi om het werk van Simavi te zien. In Kibera ondersteunt Simavi het zogeheten PeePoo-project. PeePoo is een handig toiletzakje dat vrouwen een schoon toilet biedt, in de veiligheid van hun eigen huis. 

12 februari 2012

Schaatsend Nederland, ijskoud Nederland, het glijdt weg onder me. De lucht in, op weg naar het “poepcontinent”, zoals Marc-Marie Huijbregts het noemt. Ik ben letterlijk op weg naar de poep en pies van Kibera. Geen wc’s, geen riolering, een paar publieke toiletten en “flying toilets” (plastic zakjes met poep die je om de oren vliegen) voor een kleine miljoen mensen. Het project wordt ingezet via vrouwen, moeders. De drijvende kracht achter veel Afrikaanse samenlevingen. Vandaar ook dat Simavi dit project steunt, want als er iemand kan zorgen voor verandering, zijn het de moeders. Ik had ze al op eerdere reizen op dit continent leren kennen als krachtig, trots, zorgzaam voor gezin, familie, gemeenschap en vooral in voor verandering.

13 februari 2012

Een special agent met camera en twee zwaar bewapende bewakers. We gaan niet onopgemerkt Kibera binnen. De stank valt nog mee, de troep valt mee. Natuurlijk is het te goor voor woorden, maar het is droog en dat scheelt enorm. Toch loop je gewoon over paden geplaveid met poep en ander afval, maar omdat de meeste mensen in dit deel van Kibera vrolijk zijn, er muziek klinkt, overal bedrijvigheid en creativiteit is in superkleine krotjes is het te handelen. Morgen duiken we echt meer in het PeePoo-project en komen we in Silanga, een deel van Kibera dat viezer en nog armer is.

14 februari 2012

Opnieuw zwaar bewaakt trekken we de wijk in. Camilla, de Zweedse vrouw achter PeePoo, vertelt haar verhaal en eindelijk krijg ik ze te zien, de zakjes. Ik heb nu zelfs een hele rol in mijn tas, goed voor 1 maand. Voor noodgevallen.

Even later vriendinnen gemaakt. Angeline, een alleenstaande vrouw met 5 kinderen en kleinkinderen thuis op twee vierkante meter. Angeline zamelt PeePoo zakjes in, ze is een zogenaamde “collector”. Zo verdient ze wat extra’s. Je koopt de zakjes namelijk voor een paar cent en krijgt statiegeld als je ze inlevert. Morgen op huisbezoek bij An, verkoopster van PeePoo die ik vandaag al even heb ontmoet. Heel enthousiast want ze had alweer 10 rollen, dus 250 zakjes verkocht. Een goede dag.

15 februari 2012 

Het lijkt of we hier al weken zijn. Heel vroeg zijn we in Silanga, thuis bij An. Haar vijf kinderen maken zich klaar voor school. Ze zijn allemaal nogal lethargisch. Begrijpelijk, want er is geen ontbijt. Onze Sultana’s brengen uitkomst. Ik tref een andere vrouw dan gisteren. Een iets groter huisje dan dat van Angeline, maar vrijwel niets daarin. Een paar viezige stoelen, wel met keurig wit gehaakte kleedjes erover. Achter een gordijn een soort van bed, ook de kleren liggen daar. Ze gaan allemaal gekleed in schoolkostuum, haar grote trots.
Ik zie nu trouwens pas echt hoe Peepoo werkt, hoe An een deel van het zakje heel handig over een emmertje vouwt en zo een eigen wc creëert voor haar jongste zoon.

De hele ochtend blijven we in Silanga. Je raakt doordrongen van de armoede, de meeste mensen zijn bezig met overleven, elke dag weer. Voel me een grote witte lompe olifant in de porseleinkast. Armoede is vernederend.
Kibera begint steeds meer , letterlijk en figuurlijk, onder mijn huid te zitten. Pijnlijke, confronterende, mooie ontmoetingen. Je vraagt je af hoe mensen in deze troep kunnen leven en komt erachter dat het went. Je ziet het niet meer, dat is een vreemd overlevingsmechanisme dat zelfs bij mij na een paar dagen al in werking treedt.

’s Middags zijn we bij de plotparty onder leiding van An. Ze is ineens weer een leeuwin en heeft zo’n vijftig mensen, meest vrouwen, verzameld voor een soort Tupperwareparty, maar dan voor PeePoo. Het is een geweldige bijeenkomst met geklap en gejoel en veel interactie. Dan zie je gelukkig weer de kracht die mensen kunnen hebben, de veerkracht. PeePoo is populair hier. Geen burenruzies meer, lacht een vrouw, want de kinderen poepen niet meer voor de deur. Er zijn minder ziektes en je kan er nog groenten op verbouwen ook, zoals één van de vrouwen ook daadwerkelijk doet en mij laat zien.

 “PiPo saves People” is de leus. An stort zich er helemaal in en weet een soort groepsyell te creeëren: “FLUSH!” Mijn buurvrouw vertaalt: “In de grote chique huizen hebben ze een “toilet with flush”. PeePoo is our flush!!! En ze gieren het uit.

16 februari 2012

Je denkt dat het niet viezer kan, maar achter Rahab onze tolk aan naar een schooltje in de buurt waar zij is opgegroeid, blijkt het toch nog smeriger te kunnen. Langs een spoorlijn die dwars door Kibera snijdt, volgen we een soort van weg kronkelend naar beneden. Je loopt op afval, naast je is afval en je moet continu springen om niet in onbestemde natte troep te stappen. Je stelt je de kinderen voor, dit is hun begin van de dag….de weg naar school.

Op de binnenplaats van de school nemen we een PeePoo-rap op die een paar jongens van de lokale PeePoople organisatie hebben gemaakt. Ze gebruiken PeePoo hier op school. Ik praat met aantal kinderen over WC’s, gezondheidsles, hygiëne en flying toilets.

’s Middags koop ik een krant. Nergens komt het woord Kibera voor. Wat daar gebeurt lijkt voor de journalisten hier niet te bestaan. We gaan nog één keer terug naar Kibera,  naar An en haar kinderen. We nemen eten mee, kletsen, lachen, women bonding. Ik geef haar een groen hartje dat ik zelf ooit van een vriendin kreeg. Als een soort good luck charm geef ik het nu door. Je kan het niet eten, maar wel bewaren, dragen of zelfs verkopen als het moet. Ik weet ook niets anders en hoop dat ze het gebaar begrijpt en koestert.
Zij gaat in ieder geval in mijn hart mee naar huis.

Foto’s: Mark de Blok

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons