Nederland moet meer inzetten op milieu en scherpere regels stellen, zo stelt de Adviesraad Internationale Vraagstukken in het adviesrapport ‘Nieuwe wegen voor Internationale Milieusamenwerking’. Effectief milieubeleid zal zo’n 3 miljard per jaar kosten. Daaraan moeten ook het bedrijfsleven en particulieren meebetalen.
Mondiale milieuproblemen – met name klimaatverandering en biodiversiteitsverlies en schaarste aan zoetwater, landbouwgrond en grondstoffen zullen de komende decennia fors toenemen als er geen actie ondernomen wordt.
Daarom moeten overheden samenwerken en meer reguleren en sturen. Dat stelt het advies ‘Nieuwe wegen voor Internationale Milieusamenwerking’ van de AIV (Adviesraad Internationale Vraagstukken) dat donderdag 11 juli werd gepresenteerd door professor Joyeeta Gupta (UvA, UNESCO-IHE) en Prof. dr. Hans Opschoor (UN Committee for development Policy.
De markt alleen is niet in staat om milieuproblemen op te lossen, aldus de onderzoekers.
Het gaat hier om zogeheten internationale publieke goederen (IPG’s), waar de markt veelal niet goed op reageert of in kan voorzien en waarvoor grensoverschrijdende, collectieve actie nodig is, zoals in het geval van schadelijke gevolgen door het stijgen van de zeespiegel.
Heldere beleidskaders en regulering zijn onontbeerlijk. Prof. dr. Joyeeta Gupta: “De overheid moet gescheiden afvalbakken leveren als ze wil dat de bevolking hierin gaat participeren.”
3 miljard per jaar in 2020
In het afgelopen decennium kwam het internationale milieubeleid van Nederland in
toenemende mate onder druk te staan.De voortrekkersrol van Nederland werd ingeruild voor een meer passieve rol en het budget voor milieu en klimaat nam steeds verder af.
De Nederlandse bijdrage aan zo’n effectieve internationale milieusamenwerking kan echter oplopen tot maximaal. € 3 miljard per jaar in 2020. Om dat te financieren zijn nieuwe creatieve potjes nodig. De AIV stelt voor dat een deel van de aanvullende financiering uit het bedrijfsleven en private bijdragen van (vermogende) particulieren kan komen. Verder zijn fiscale en economische instrumenten zoals het veilen van emissierechten, koolstofbelasting en royalties uit de winning van fossiele brandstoffen een optie.
