Tijdens vastenmaand ramadan in Marokko betrapt met een broodje of drankje? Dan ga je de cel in. Of je nu moslim bent of niet. Steeds meer jonge Marokkaanse atheïsten zijn het zat en laten zich zien met hun mond vol, of zelfs met een biertje.
In de Noord-Afrikaanse Maghreb vast de meerderheid van de moslimbevolking gedurende de ramadan. De heilige maand is vandaag tot een einde gekomen en het suikerfeest mag beginnen. Kennissen en familieleden komen samen en schotelen elkaar zoete hapjes voor.
Een biertje
Maar ook voor niet-moslims is het feest, want zij herwinnen hun vrijheid om in het openbaar te eten, te drinken en te roken. Want dat is gedurende de ramadan strafbaar, voor iedereen. In Marokko is tijdens deze ramadan een jonge vrouw opgepakt, omdat zij overdag, tijdens de vastentijd dus, in het openbaar een sigaret opstak. Het vonnis: drie maanden cel.
Er wordt in Marokko en Tunesië steeds meer geprotesteerd tegen de ramadangeboden, vooral door jongeren. Zij posten op sociale media als twitter en facebook foto’s van zichzelf terwijl ze overdag eten, roken en drinken, sommigen zelfs een biertje.
Pleidooi bij de VN
“De ramadan wordt door niet-muslims en vrije denkers als een gevangenis ervaren”, beweert de Marokkaanse atheïst Kacem el Ghazali.
El Ghazali is een activist die naar Zwitserland vluchtte en pleit voor de secularisering van zijn geboorteland Marokko. Twee keer mocht hij zijn pleidooi bij de VN houden, waar hij zijn zorgen uitte over de leefomstandigheden van atheïsten in Marokko.
Via Skype sprak OneWorld met Kacem el Ghazali over de protestacties van de ‘ramadaneters’.
“Het gaat om een nieuwe generatie, die steeds meer een afwijkende mening durft te hebben”, meent Ghazali. En dat is volgens hem een nieuwe ontwikkeling.
“Een paar jaar geleden had ik met mijn kritische blogs niet alleen problemen met de autoriteiten, maar ook met kennissen en buren.”
Arabische lente
Ghazali werd bedreigd en vroeg asiel aan bij de Zwitserse ambassade in Marokko.
“Je moet niet vergeten dat in Marokko een sterk collectivistische cultuur heerst, waar vergeleken met het Westen, maar heel weinig ruimte is voor individuele meningsvorming.”
Volgens El Ghazali komt de ‘nieuwe durf’ van jongeren door de Arabische lente en de komst van sociale media. De Arabische lente heeft volgens de Ghazali bijgedragen aan het doorbreken van taboes.
“In Marokko zijn mensen wellicht in kleinere aantallen de straten opgegaan dan in Tunesië, Libië of Egypte, maar je merkt toch dat de sfeer veranderd is. En de sociale media bieden jongeren de mogelijkheid gemakkelijk informatie te delen. Jongeren beginnen zich af te vragen waarom een leeftijdsgenoot in een ander continent zoveel meer vrijheid geniet dan zij.”
