Volgens cijfers past 97% van de kinderen na een verblijf in het buitenland zich weer gemakkelijk aan het Nederlandse onderwijssysteem aan. Dat gaat veranderen als de Tweede Kamer de plannen van de onderwijsminister doorzet.
In een eenvoudige Indonesische lagere school in Denpasar huurt de Nederlandse school van coördinator Annelies Gijse (49) twee leslokalen en een bibliotheek. 34 Nederlandse kinderen krijgen er wekelijks drie uur Nederlandse taal- en cultuurlessen (NTC) als aanvulling op de lokale of internationale school. “We bereiden ze zo goed mogelijk voor op het Nederlandse onderwijs. Mochten de ouders onverhoeds terugkeren dan hoeven de kinderen geen jaar meer over te doen”, legt Annelies Gijse de doelstelling van haar school op Bali uit.
Gemakkelijk aanpassen
Wereldwijd volgen nu nog 13.000 Nederlandse kinderen NTC-onderwijs. Volgens cijfers van de Stichting NOB, die Nederlandse scholen in het buitenland ondersteunt door leerkrachten voor ze te werven en ze van lesmateriaal te voorzien, past 97 % van de kinderen zich bij terugkomst gemakkelijk aan het Nederlandse onderwijssysteem aan. “Een fantastisch resultaat dat we in de dertig jaar van ons bestaan hebben opgebouwd. Maar met de wortels wordt afgesneden als de Tweede Kamer de plannen van de onderwijsminister doorzet. Want die wil vanaf 1 januari 200 miljoen op het Nederlands onderwijs in het buitenland bezuinigen”, stelt een woordvoerder van de Stichting NOB in Nederland.
Annelies Gijse op Bali noemt de korting een visieloos besluit. Ze vreest dat haar school op den duur net zoals de tweehonderd andere Nederlandse scholen in het buitenland de deuren kan sluiten. Nederlandse ouders betalen nu jaarlijks gemiddeld vierhonderd euro per kind waar de Nederlandse overheid hetzelfde bedrag aan bijdraagt.
Duur
“Op Facebook stond een reactie waarom we over een dergelijk bedrag nou moesten zeuren. Want op Bali wonen toch immers alleen maar rijke Nederlanders! Dat is een groot vooroordeel”, foetert Annelies Gijse. Slechts twee ouders van de kinderen op haar school krijgen het schoolgeld van de werkgever vergoed. De meeste Nederlanders op Bali zijn kleine ondernemers, ontwikkelingswerkers of zijn met een Indonesiër getrouwd die een gewoon lokaal salaris verdienen. Zij betalen het onderwijs voor hun kinderen zelf. Net zoals zeventig procent van de expats dat wereldwijd doet. Internationaal onderwijs is duur. Per jaar betalen ouders al snel vijfduizend euro per kind. Ze hebben vaak geen andere keuze, omdat op lokale scholen geen Engels wordt gegeven. Naar Nederland voor een familiebezoek schiet er al jaren bij in.
“Je kunt dan wel zeggen: “Als je geen geld voor het onderwijs van je kinderen hebt, moet je maar in Nederland blijven”. Dat betekent dat alleen rijke expats met vergoedingen nog uitgezonden kunnen worden en niet de Nederlanders die een bijdrage aan de samenleving willen leveren”, stelt Dianne van Oosterhout (44), moeder van vier kinderen, die in Jakarta voor een Nederlandse ontwikkelingsorganisatie werkt. Alleen haar jongste zoontje van vijf gaat straks nog naar de Nederlandse school. Voor de andere drie kinderen is er geen geld meer. Ze beseft dat terugkeer naar Nederland een stuk moeilijker wordt.
Band met moederland verliezen
Coördinator Gijse van de Nederlandse school op Bali verwacht dat ze wel eens de helft van haar kinderen zal verliezen. De verhoging van het schoolgeld is voor de ouders niet de enige reden om af te haken. De onderwijsinspecteur wordt ook wegbezuinigd. “Hoe overtuigen we straks de ouders van de kwaliteit van ons onderwijs. Ik kan ze nu nog doorverwijzen naar de website van het ministerie waar de onderwijsrapporten op staan. Dat houdt op.”
Zelf een school opzetten noemt ze een hobby. Nederlandse ouders probeerden het vaker op Bali. Gijse: “Zonder de professionele ondersteuning van de Stichting NOB en de Cito-toets loop je vast. Je hebt geen aansluiting meer met het Nederlandse onderwijs.”. De Stichting NOB vreest dat door de bezuinigingen Nederlandse kinderen in het buitenland straks de band met hun moederland zullen verliezen.
