Hippe beats en een vrolijke DJ; zo werden de bezoekers van VeggieWorld afgelopen weekend ontvangen in de Jaarbeurs in Utrecht. Veganisme moet van z’n stoffige imago af, vindt de organisatie. En dat leek aardig te lukken. Het veganistische event, dat nu voor de tweede keer in Nederland neerstreek, kon zich gelukkig prijzen met een overdaad aan bezoekers: zo’n tienduizend. Niet enkel met dreadlocks en hennep-shirts, zoals het vooroordeel mogelijk doet vermoeden. OneWorld nam een kijkje.
Vegaburgers, nepleer en nog veel meer
Direct bij binnenkomst komen de geuren van gebakken vegaburgers, tofu en seitan de bezoekers tegemoet. Allerlei bekende vega-merken uit de biowinkel zijn van de partij en verkopen hun nieuwste producten als zoete broodjes aan het nieuwsgierige publiek. Ook valt er te snoepen van rauwe chocolade in allerlei vormen, kunstige taarten, kaasjes gemaakt van cashew of zonnebloempitten en ‘vegan frisdrank’. Grote merken en kleine start-ups staan naast elkaar. En – ja hoor – ook de Hare Krishna’s zijn er te vinden. Dat helpt wellicht niet zo tegen dat stoffige imago, maar koken kunnen ze als de beste. “Je weet gewoon van gekkigheid niet wat je moet eten” , klinkt het vanuit de mensenmassa.
Maar het gaat op VeggieWorld niet alleen om vega voedsel. Zo zijn er ook schoenen en tassen te bewonderen van high-tech, ademend nepleer, is er diervriendelijke cosmetica uit te proberen en kun je leren hoe je je ‘foodprint’ vermindert. De Partij van de Dieren en organisaties zoals Sea Shepherd zijn ook van de partij. Inhoudelijk zijn er ook dingen te doen; mensen kunnen zich mengen in discussies die gaan over problemen rondom veganisme, zoals hoe het van hipster modetrend naar mainstream kan worden gebracht. Of hoe je als veganist in een restaurant je speciale wensen kenbaar maakt zonder te worden afgescheept met een bord sla.
De flexitariër: het beste van drie werelden
Een overzicht van hartverscheurende feiten en cijfers over dierenleed, met er tegenover gezichten van Amerikaanse beroemdheden die blijkbaar veganistisch zijn, brengen een duidelijke boodschap over. Stop nou maar met het consumeren van vlees,vis en zuivel en eieren. Maar lang niet alle bezoekers zijn puristen, zo blijkt.
“We wisselen graag af met het beste uit drie werelden: vlees, vegetarisch en veganistisch”, vertelt een echtpaar van in de vijftig. Ze hebben veganistisch eten een jaar geleden toegevoegd aan hun kookpallet door mee te doen aan een ‘vegan challenge’. “Het idee dat veganistisch eten maken moeilijk zou zijn hield me altijd tegen, maar dat is helemaal niet zo!”, vertelt de vrouw. “We eten meer veganistisch dan hij weet”, lacht ze. De man beaamt het. “Dat is waar. Zij kan een veganistische hamburger maken waarbij je het verschil niet proeft.” Ze doen het voor de gezondheid en voor het milieu. “Maar een biefstukkie gaat er nog steeds wel in hoor! Af en toe…”
De veganist: online communities ontmoeten elkaar
De echte veganisten zijn er natuurlijk ook. Twee jonge heren, Bram en Tobias uit Bergen op Zoom en Rotterdam staan in de rij voor de koffiebar van de beurshal, waar de cappuccino vandaag enkel met sojamelk wordt bereid. Ze komen voor de gezelligheid, zeggen ze, om mensen ‘weer eens’ te zien. Tobias: “Op Facebook zijn we onderdeel van veganistische communities en vandaag komen er allemaal mensen uit bijvoorbeeld Friesland hierheen, dus dan kun je elkaar ook in het echt ontmoeten."
En natuurlijk pikken ze ook meteen een graantje mee. Bram heeft inmiddels een Jumbo-tas gevuld met vleesvervangers en veganistische cupcakes. “In Bergen op Zoom is het aanbod in de supermarkt best beperkt. Dus nu ik er toch ben, neem ik wat mee voor thuis.”
Zielige kuikentjes op Facebook
Hoewel het publiek gemêleerd is – vrouw, man, jong, oud, gezinnetjes, pubers, verschillende huidskleuren- zijn jong-volwassenen van in de twintig wat sterker vertegenwoordigd op de beurs. Wellicht hebben social media er iets mee te maken. Een jongedame uit Eindhoven vertelt hoe ze van vegetarisch is overgestapt op veganisme. “Ik zag op Facebook een filmpje van allemaal kuikentjes die worden omgebracht in de eieren-industrie. Dan kan je niet meer doen alsof dat niet bestaat.” Samen met haar zus en naamgenoot Wing – “Ja we heten echt allebei Wing” – onderhoudt ze een weblog VeggieWings waarin ze vertellen over hun veganistische lifestyle. Hip, stijlvol en Engelstalig, de blog is helemaal van deze tijd.
En met dit soort initiatieven van de jonge generatie wordt het veganisme wellicht inderdaad uit het stof van de subculturen getrokken, meer naar het centrum van de maatschappelijke aandacht. VeggieWorld is dan ook flink groeiende. Na een relatief bescheiden start in Duitsland in 2011, houdt de organisatie dit jaar maar liefst vijftien beurzen in acht verschillende Europese landen, waaronder het vleesliefhebbende Spanje. Ook daar zijn de aanmeldingen van zowel standhouders als bezoekers aan het binnenlopen, vertelt een woordvoerder van de organisatie. Ze maakt zich dan ook geen zorgen om het de toekomst van de beurs: het veganisme is overal in opkomst, en daar surft VeggieWorld graag op mee.
