‘Te veel geld naar knuffelziektes’

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
UNDEFINED
Cily Keizer: In het veld zie je makkelijker
dat hulp helpt.'

Maar als nieuwe directeur van Wemos, waar ze in februari begint, weet ze dat het niet anders kan. De ontwikkelingsorganisatie heeft zich gespecialiseerd in het lobbyen voor betere gezondheidszorg in ontwikkelingslanden. En dat gebeurt niet alleen achter de schermen, maar ook in het publieke debat. Zoals laatst nog, toen Wemos in gratis krant Dag waarschuwde dat er te veel geld en aandacht naar 'knuffelziektes' als hiv/aids gaat.

Keizer weet uit haar praktijkjaren in het veld wat de risico's zijn van modeziektes. Ze was de afgelopen jaren directeur van ontwikkelingsorganisatie SNV in Laos, Cambodja en Bhutan en werkte daarvoor als manager voor SNV in Latijns-Amerika en Afrika. 'Hoe erg aids ook is, er moet ook geld gaan naar het opzetten van een degelijk gezondheidssysteem in ontwikkelingslanden. In Laos zijn er gebieden zo groot als een aantal Nederlandse provincies bij elkaar die het nog steeds moeten stellen zonder een enkele gezondheidspost of arts.'

Zien dat hulp helpt: dát houdt Keizer gaande. 'Dat is in het veld wel makkelijker, dus daar hoop ik vanuit Nederland wel contact mee te blijven houden.' Maar, zo weet ze uit ervaring, die resultaten zijn vaak wel een zaak van lange adem. Pas na tien jaar hard werken bleek uit onderzoek dat een nieuwe onderwijsmethode in Bhutan ertoe leidde dat het aantal mensen dat betere hygiëneregels in acht nam met 25 procent was gestegen. 'Waterputten schoonhouden, water koken zodat je er niet ziek van wordt, toiletten bouwen, daar ging het om. Mensen die getraind werden gingen hun kennis vervolgens weer overdragen aan vrijwilligers. En nu is er een systeem opgezet dat de overheid heeft overgenomen met eigen trainers zodat het project gewoon doorgaat.'

Luisteren naar de wensen van lokale overheden en organisaties is volgens de nieuwe directeur de enige manier om hulp echt te laten werken. 'Niet het allemaal zelf willen doen omdat je denkt dat dat sneller gaat of makkelijker is. Je moet bestaande structuren in landen versterken. En dat kost soms tijd, ja.'

Ze vergelijkt ontwikkelingssamenwerking met het werk dat ze ooit deed als hulpverleenster van mishandelde vrouwen in Nederland. 'Je bent er nog lang niet als je zo'n vrouw alleen maar crisisopvang biedt. Elk mens maakt deel uit van netwerken en structuren die kunnen helpen, of ontwikkeling juist kunnen belemmeren. Zolang je die niet aanpakt, blijft het dweilen met de kraan open.'

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons