‘Regio cruciaal voor veiligheid’

Peter van Tuijl: 'Het is niet genoeg om tegen oorlog te zijn als je voor vrede bent'

'We zijn deel van een internationaal netwerk, het Global Partnership for the Prevention of Armed Conflict. We hebben ook partners in conflictgebieden en kunnen dus goede informatie leveren', zegt Van Tuijl. 'We kunnen ook voorstellen ontwikkelen hoe je een early warning en early response beter kunt aanpakken. Mensen in conflictgebieden beschikken namelijk vaak over essentiële informatie. Alleen duurt het vaak heel lang voordat de politiek daar iets mee doet. Voordat de internationale gemeenschap iets onderneemt bij een sluimerend conflict, ben je twee jaar verder en zijn er misschien al honderdduizend mensen dood.'

Van Tuijl is van mening dat een regionale benadering beter zou werken: 'Waarom is Mugabe nog steeds aan de macht in Zimbabwe? Omdat de Afrikaanse landen daar niets tegen doen. Niet omdat ze Mugabe zo geweldig vinden, maar omdat ze niet op Amerikaanse bemoeienis zitten te wachten.' Er kan alleen daadwerkelijk iets veranderen als de regio dat wil.

Van Tuijl vindt het ook belangrijk dat er meer aandacht komt voor de hervorming van de veiligheidssector in ontwikkelingslanden. 'Het is niet genoeg om tegen oorlog te zijn als je voor vrede bent. Je moet ook weten hoe je met geweld omgaat. Kijk naar de discussie over de missie in Afghanistan: sommigen vinden dat militairen zich niet moeten bezighouden met hulpverlening. Op zich hebben ze wel een punt, maar je ontkomt er daar niet aan. Eigenlijk moet je een stapje terugdoen: hoe kunnen we militairen opleiden om dat werk zo goed mogelijk te doen? Dat soort vragen komt helemaal niet naar voren in de discussie.'

De veiligheidssector is een belangrijk punt voor Van Tuijl, omdat hij zich daarmee ook zeven jaar lang heeft beziggehouden in Indonesië. Eerst was hij vier jaar lang als adviseur voor UNDP, het ontwikkelingsprogramma van de VN, bezig met de hervorming van de Indonesische politie. Daarna werkte hij voor het Amerikaanse ministerie van Justitie drie jaar aan corruptiebestrijding bij de Indonesische politie.

Tussen de bedrijven door was hij bezig met een boek, NGO Accountability: Politics, Principles and Innovations. Dit boek, dat vorig jaar uitkwam, is vooral geschreven als reactie op de veelgehoorde roep dat ngo's zich  moeten verantwoorden. Verantwoording afleggen aan wie, is dan de vraag, en: hoe? 'Het gevaar is dat er zoveel tijd in gaat steken dat het z'n doel voorbijschiet', zegt Van Tuijl. Zelf verwacht hij er in elk geval geen problemen mee. Het ECCP is een kleine club, dus 'zo ingewikkeld is het niet om te achterhalen of we resultaten boeken.'