Marokko gaat voor groene energie

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Het Marokkaanse elektriciteitsnetwerk was nog geen twintig jaar geleden voor veel Marokkanen onbereikbaar. Voornamelijk inwoners van grote steden en van steden aan de kust waren er op aangesloten. In het binnenland bedroop men zich met aggregaten, accu’s die ergens anders moesten worden opgeladen of met helemaal niets. Plannen van de overheid om achtergestelde gebieden in Marokko verder te ontwikkelen brachten hier verandering in. In een hoog tempo werd het energienetwerk uitgebreid en konden steeds meer Marokkanen hun accu’s opbergen. Inmiddels heeft 95 procent van de bevolking toegang tot elektriciteit.

Elektriciteitsdraden in Marokko

Elektriciteitsdraden in Marokko
Foto: Sjoukje Rietbroek

Netwerk staat op springen
Maar met de uitbreiding van het netwerk ontstond weer een ander probleem. Niet alleen zijn er nu meer Marokkaanse woningen met elektriciteit, het verbruik daarvan per huishouden stijgt in sneltreinvaart met 5 tot 7 procent per jaar. Ter vergelijking: in Nederland ligt dat percentage op 1 tot 2 procent per jaar. De toename is grotendeels toe te schrijven aan de groeiende economie in Marokko. Gezinnen hebben meer te besteden en geven dat geld uit aan koelkasten, televisies en andere luxeproducten die op stroom werken. Op de heetste zomerdagen, als de airco’s massaal zoemen, staat het netwerk op springen. Het is het moment waarop de elektriciteitscentrales op volle toeren draaien en de directeuren van de energiebedrijven angstvallig hun systemen in de gaten houden. Want als ook maar een centrale plotseling uitvalt, is een landelijke black-out niet ondenkbaar.

Gezinnen hebben meer te besteden en geven dat geld uit aan koelkasten, televisies en andere luxeproducten die op stroom werken

Sceptisch
Daarom werd in 2009 een nieuw energieplan gepresenteerd: de Nationale Energie Strategie. Behalve uitbreiding en verbetering van het netwerk en de bouw van nieuwe kolencentrales, werd in dit plan ook duurzame energie meegenomen. Het doel: 42 procent duurzame energie in 2020. Experts prijzen het enthousiasme van de Marokkanen maar zijn sceptisch over de haalbaarheid van het plan. In Nederland bijvoorbeeld is, net als in Marokko, zo’n 5 procent van de energie duurzaam. In 2020 moet dat 14 procent zijn en ons land mag blij zijn als dat gehaald wordt, laat staan 42 procent. Maar Nederland heeft geen gigantische zandbak in haar achtertuin.

Grootste zonnepark ter wereld
Op dit moment wordt in Ouarzazate, in het zuiden van Marokko, hard gewerkt aan het meest prestigieuze onderdeel van het energieplan: de realisatie van het grootste zonne-energiepark ter wereld. De eerste fase is inmiddels bijna afgerond. Energiecentrale Noor 1 is bijna klaar voor gebruik en zal dan 160 megawatt stroom leveren. Die stroom wordt opgewekt door Concentrated Solar Panels (CSP): enorme spiegels die zonlicht weerkaatsen naar een vat waarin zout is opgeslagen. Het zout, dat door de hitte smelt, wordt gebruikt om water op te warmen. Dat water verdampt vervolgens en de stoom die daar vanaf komt gaat naar een stoomcabine die vervolgens de elektriciteitsgenerator activeert. Het voordeel van dit systeem is dat het zout maar langzaam afkoelt waardoor de centrale na zonsondergang nog drie uur lang kan blijven produceren.

Regen in 'Solar City" Foto:  mhobl

Regen in Ouarzazate, 'Solar City'

 

Foto: Mhobl (Flickr)

Overtollige energie
De tweede fase, die nu ingaat, bestaat uit de bouw van Noor 2. Het uiteindelijke doel is dat vier energiecentrales gezamenlijk 500 megawatt elektriciteit opwekken. Dat is genoeg voor een stad met anderhalf miljoen inwoners. Oorspronkelijk was het idee om overtollige energie te exporteren naar Europa, maar die plannen zijn voorlopig in de koelkast gezet. Desalniettemin zien buitenlandse investeerders heil in het project. De Europese Commissie bijvoorbeeld, die 122 miljoen euro investeert. En de Wereldbank, goed voor 400 miljoen euro.

Kansen die het Nederlandse bedrijfsleven tot nu toe liet liggen

Vloeibaar aardgas
Die investeringen betalen zich onder andere terug in kansen en kennisuitwisseling. Want hoewel Marokko beschikt over de faciliteiten ontbreekt het nog aan expertise. In tegenstelling tot in Nederland. Eind februari, tijdens een bezoek van minister Bert Koenders aan Marokko, werd in Rabat een overeenkomst ondertekend. Hierin zijn afspraken gemaakt over het uitwisselen van kennis op het gebied van energie. Niet alleen duurzame energie maar ook vloeibaar aardgas, oftewel Liquid Natural Gas (LNG), want ook hierin heeft Nederland veel expertise. Die kennisuitwisseling vertaalt zich naar projecten waar bedrijven op in kunnen springen. Zoals de verbetering van het energienetwerk om de duurzame energie te kunnen transporteren of de bouw van een LNG-terminal. Kansen die het Nederlandse bedrijfsleven tot nu toe liet liggen. Maar met de Marokkaanse toekomstplannen, groeiende economie en met de nieuwe overeenkomst zou dat zomaar kunnen veranderen.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons