Elke marabout [een geestelijk leider, red] die zich in de stad heeft gevestigd – en dat zijn er nogal wat – schijnt getransformeerd te zijn in een nep-marabout die alleen nog maar zijn talibés kan uitbuiten. Ik vraag me af met hoeveel van deze 'nep'-marabouts de auteur zelf heeft gepraat.
De meeste talibés hebben een keihard leven, en er zijn inderdaad marabouts die over hun rug een enorme winst maken, maar de meeste marabouts geven vanuit hun religieuze overtuiging en toewijding les (en opvang) aan de kinderen van plattelandsbewoners. Door te stellen dat ze 'nep' zijn, wordt een grote groep volwassenen, die een nog grotere groep kinderen onder hun hoede heeft, niet serieus genomen. Van een vakblad als Vice Versa verwacht ik beter.
Roos Keja, Afrika Studie Centrum
