Joodse oma’s waken over Israëlische checkpoints

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
 Dit artikel is – met toestemming – overgenomen van de Wereldomroep en het zesde deel van de serie 'Dagboek uit het Midden-Oosten' van Nicolien den Boer

Beide dames zijn van het zogeheten Machsom Watch, een club van zo'n vijfhonderd joods-Israëlische dames van rond de 65 die dagelijks het gedrag van het Israëlische leger bij de checkpoints controleren. En dat is nodig, aldus Machsom Watch. Regelmatig rapporteert de organisatie over misstanden, vaak veroorzaakt door lange wachttijden bij de controleposten; Palestijnen die hun operatie missen, studenten die te laat – of niet – op hun examen komen of vrouwen wier baby ter plekke wordt geboren.

Weinberg en West probeerden afgelopen week een Palestijnse opa te helpen die net een oogoperatie had ondergaan. Hij moest twee uur in de brandende zon wachten, aldus de twee, tot ze de leidinggevende van de controlepost wisten te overtuigen hem door te laten. Weinberg benadrukt overigens dat ze dit werk ook juist dankzij de Israëlische autoriteiten kunnen doen. "Niet veel regeringen zouden toestaan dat burgers het leger zo op de vingers kijken."

checkpointAfschuwelijke baan
Veel Palestijnen die door mogen rijden zwaaien naar de dames; ze zijn bekend onder de Palestijnse bevolking. Ook één van de Israëlische militairen steekt zijn hand op. Sommigen gedragen zich slecht, zeggen de twee, maar de meeste militairen zijn sympathiek. Als ik de dames vraag waarom ze mij dan nooit vriendelijk behandelen, legt Weinberg uit: "Ze hebben een afschuwelijke baan. Het is saai, bloedheet en ze draaien diensten van tien uur. Ze zijn nerveus en soms bang", is Julia's verklaring. De meeste checkpoint ladies hebben echtgenoten of kinderen die in het leger hebben gezeten, sommigen hebben zelf gediend.

Ik ben binnen een uur al oververhit en ik vraag me af hoe opgewekt en beleefd ik zou blijven als ik hier tien uur zou moeten staan. "Drink je wel genoeg?", vraagt Julia, bezorgd om mijn vuurrode gezicht, alsof ze mijn oma is. En dat is precies het gevoel wat Weinberg en West ook bij de militairen teweeg willen brengen: "Soldaten vragen zich af als ze ons zien: wat zou mijn moeder of mijn oma zeggen over hoe ik me nu gedraag?"

Volgende keer
West en Weinberg doen dit vrijwilligerswerk al jaren. Ze kunnen niet anders, zeggen ze. Veel Israeliërs sluiten de ogen voor de misstanden die de Palestijnen worden aangedaan, aldus de dames. West: "Maar als je het eenmaal hebt gezien, moet je wel iets doen." De volgende keer als ik door een checkpoint moet, wens ik dat er twee oma's met een hoedje langs de kant staan.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons