 |
| Smog boven Mexico Stad. Foto: UCAR |
Als de regering van Mexico-Stad wil controleren of Deyanira Morán wel genoeg fietst, kan ze de schrammen en bloeduitstortingen laten zien. Tijdens een tochtje in het weekeinde met een paar vrienden kwam ze met een van hen in botsing.
Hoe ze zich in het weekeinde verplaatst, gaat haar baas – ze werkt bij het Instituut voor de Jeugd van de hoofdstad – natuurlijk niets aan. Wel hoe ze naar haar werk komt: elke eerste maandag van de maand rijden de burgemeester, de wethouders en alle ambtenaren voor wie het maar enigszins uitvoerbaar is op de fiets naar hun werk. Zo willen ze burgers van de verstopte stad ervan overtuigen dat ze een belangrijk vervoermiddel en een oplossing voor het fileprobleem over het hoofd zien.
Ciclopista
Dat ze dat doen, is overduidelijk voor wie opstapt op het Zócalo, het reusachtige centrale plein waar stadhuis, presidentieel paleis en kathedraal van Mexico aan liggen. Aan de rand van het plein begint een tweebaans rode strook met witte lijnen: een heuse ciclopista. Maar de voetgangers die op het fietspad lopen of het oversteken, lijken geen fietsen te verwachten. Sterker nog, het verband tussen belgerinkel en een achteropkomende tweewieler moeten ze kennelijk nog leren leggen, ze kijken niet op of om.
Als Europeaan op de fiets moet je in Mexico zelf juist dingen afleren. Je hand uitsteken en een baantje opschuiven betekent bijvoorbeeld helemaal niet dat de groene VW-kevertaxi die er net aankwam een beetje inhoudt. Om die reden, en vanwege het gevaar van openstaande portieren, kun je om een geparkeerde auto heen beter de stoeproute pakken. Officieel mag dat niet, maar voor een drukke doorgaande weg als de Paseo de la Reforma raadt het vouwblad 'Manual del ciclismo Urbano' (handboek voor het stadsfietsen) van het Instituut voor de Jeugd het zelfs aan.
Spijbelaars
De uitvoering van het fietsbevorderingsplan is in handen van dat instituut gelegd. Jongeren krijg je gemakkelijker aan het fietsen dan volwassenen, is de redenering, en hopelijk blijven ze het dan ook doen. Het Instituut laat bijvoorbeeld jongeren die in de problemen zitten – spijbelen, voor het eerst in aanraking met de politie – optreden als leraren in fietsscholen, waar forensen les krijgen in veilig vervoer op twee wielen.
 |
| Het Zócaloplein in Mexico-Stad |
Wie met de fiets naar zijn werk komt, plukt daar vooral voordeel van, wanneer er demonstraties zijn op het Zócalo – en die zijn er heel vaak. Dan raken een paar belangrijke kruispunten verstopt en loopt het verkeer kilometers in de omtrek vast. Op andere dagen rijdt het verkeer nog wel enigszins door, onder andere dankzij het roulerende verbod op het rijden met nummerborden die op bepaalde cijfers eindigen.
Auto's op de stoep
Maar in andere opzichten kreunt de stad ook dan nog onder het autoverkeer. Volgens de gemeente nemen auto's in totaal 35 procent van het oppervlak van de stad in, en dat betekent dat ze ook de stoepen en fietspaden bevolken. Hun uitlaatgassen maken Mexico-Stad een van de ongezondste plaatsen om te wonen.
Dit artikel is, met toestemming, gedeeltelijk overgenomen van Trouw.
