Hoe biefstuksocialisten en klimaatontkenners goed beleid onmogelijk maken

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

De klimaattop in Lima is net achter de rug, wel of geen succes?
“Ten opzichte van de klimaattop in Polen vorig jaar is de stemming positiever, maar de weinig concrete uitspraken zijn ook dit keer niet in echte daden omgezet. We hebben afgesproken dat we tijdens de volgende top afspraken gaan maken. Ik ben het idee kwijtgeraakt dat de grote veranderingen van dat soort toppen gaan komen. De top in Polen vorig jaar was bijvoorbeeld een dieptepunt: toen werd in parallel events zelfs kolen als een cleantech-oplossing voorgesteld.”

Waar moet de verandering dan wel van komen?
“De echte verandering zal moeten komen van enkele landen die het voortouw nemen. Als twintig landen zeggen: ‘we spreken een gezamenlijke, hogere prijs af voor de uitstoot van een ton CO2’, dan zou het kunnen dat de VN die maatregel wereldwijd overnemen. Een bottom-up beweging van een paar landen wordt dan uiteindelijk toch van bovenaf afgesproken. Via de internationale conferenties is tot nu toe vooral geprobeerd om van bovenaf internationale afspraken te maken die voor elk land gelden maar dat lukt duidelijk voor geen meter. Zie de Australische president Tony Abbott, de Geert Wilders van Australië, maar eens zover te krijgen dat hij een hard klimaatakkoord tekent.”

Er zit geen structureel idee achter het Nederlands klimaatbeleid

Hoe scoort de Nederlandse regering op het gebied van klimaatbeleid?
“Nederland levert geen indrukwekkende inspanningen om klimaatverandering tegen te gaan. Ons beleid is vooral ‘hier en daar iets doen en dan weer hard weglopen’, er zit geen structureel idee achter. Neem bijvoorbeeld de hybride auto, daar heeft de overheid de afgelopen jaren vijf miljard euro aan uitgegeven. Terwijl je in de industrie voor een habbekrats maatregelen zou kunnen nemen die véél meer invloed hebben op het klimaat. Maar ja, een paar politici willen toch wat groens doen en dan komt er zo’n dure maatregel waarmee het volk weer een tijdje zoet is.”

Hoe kunnen we dat veranderen?
“De Nederlandse overheid zou zich hard moeten maken voor het verwerken van de lange termijn consequenties van onze productie in de prijzen van nu. Bovendien moet de overheid zich niet te veel met de inhoud bemoeien maar groene kaders scheppen, bijvoorbeeld een hogere prijs per ton uitgestote CO2 rekenen. Op die manier stimuleert ze de vraag naar groene energie. Vervolgens kan het bedrijfsleven zelf uitzoeken wat de beste manier is om te besparen. Het is niet aan de overheid om te kiezen voor de hybride auto als middel om klimaatverandering tegen te gaan. De markt weet het uiteindelijk beter.”

Wat voor soort initiatieven kunnen we van de markt verwachten?
“Er is niet één oplossing is voor ons klimaatvraagstuk. We hebben alles nodig: zonne-energie, waterenergie, bio-energie, windenergie, ongelofelijk veel energiebesparing, misschien een flard kernenergie. Je kunt je niet veroorloven daar iets van weg te laten maar bijna alle politieke partijen houden zo’n breed stimuleringsbeleid in meer of mindere mate tegen: de PVV vindt klimaatbeleid natuurlijk flauwekul, bij de PvdA en de SP overheerst vooral het materiële biefstuksocialisme – de vorm van socialisme die zich vooral op materiële welvaart richt – en de VVD is een beetje twee zielen in één borst. Relatief veel liberalen zijn als ondernemers actief in de cleantech-sector. GroenLinks en de Partij voor de Dieren komen nog het meest in de buurt van het gewenste beleid, maar die bemoeien zich ook het liefst met miniatuurinitiatieven terwijl ze het grote plaatje uit het oog verliezen.
Waarom de klimaatproblematiek niet serieus aangepakt wordt? Voor alles wat je voortbestaan niet direct beïnvloedt bedenkt de geest in een fractie van een seconde waarom het niet relevant is, daar hebben we als mens heel handige mechanismen voor.”

Uiteindelijk is de vraag of er iets in onze menselijke geest verandert

Wat is er dan nodig om tot een effectief klimaatbeleid te komen?
“Uiteindelijk is het de vraag of er iets in onze menselijke geest aan het veranderen is waardoor we bereid zijn om onze vrijblijvende uitspraken in daden om te zetten. Op dat gebied krijg ik de indruk dat er iets aan het bewegen is, maar de kans blijft groot dat we eerst grote klimaatproblemen moeten krijgen voordat mensen wereldwijd in beweging komen.”
Voor de mens betekenen die klimaatproblemen dat we onder andere een gebrek aan voedsel en zoet water krijgen, en dat het risico op gewapende conflicten toeneemt. Mensen zijn sterk, we zijn een soort ongedierte. Overleven doen we het misschien wel, maar de kwaliteit van leven zou er flink op achteruit gaan als we niet snel iets doen.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons