Het land van de elektrische auto

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Wiebe Wakker doet voor OneWorld verslag van zijn zoektocht naar stopcontact en bed. Hij hoopt zo uiteindelijk in Australië te belanden. Vandaag deel 3 uit Noorwegen en Finland.

Sinds 15 maart ben ik onderweg naar Australië in een elektrische auto. Tijdens de reis ben ik compleet afhankelijk van de energie die mensen mij via de website plugmeinproject.com aanbieden. De website biedt de mogelijkheid om mij te ondersteunen met een maaltijd, slaapplek of stroom voor de auto. Door deze mensen wordt ook de route bepaald, ik reis van stopcontact naar stopcontact. Het doel van de reis is om erachter te komen hoe duurzaamheid toegepast kan worden in het dagelijks leven. In alle landen die ik aandoe bezoek ik initiatieven die mij kunnen helpen met het beantwoorden van mijn vragen. 

Het land van elektrisch rijden

Vijf weken duurde het voordat ik vanaf Oslo de Noordkaap had bereikt. Overigens was ik een paar weken eerder nog helemaal niet van plan om hier heen te gaan. Via Zweden wou ik om de Baltische zee direct naar Finland maar kreeg ik veel uitnodigingen uit Noorwegen. Omdat dit hét land is voor elektrisch rijden besloot ik hier heen te gaan. Noorwegen heeft de meeste elektrische auto’s per inwoner en momenteel zijn één uit de drie verkochte auto’s volledig elektrisch.

De prikkels die Noren elektrisch moeten laten rijden, worden door de overheid betaald uit oliebelasting

Die trend is al in de jaren ’80 gezet. Frederic Hauge van de Noorse milieuorganisatie Bellona bouwde samen met de bandleden van A-ha een Fiat Panda om naar elektrisch. De jongens vonden het onterecht dat zij tol moesten betalen en verzamelden alle bekeuringen die zij kregen. Dit werd een goede koffer vol en deze leverden zij af bij de overheid met de boodschap “dit gaan wij niet betalen”. De overheid stemde daar mee in en sindsdien zijn elektrische auto’s vrijgesteld van tolwegen en mogen zij gratis gebruik maken van de vele ferry’s in het land, uiteraard hadden zij geen flauw benul van het mega-succes dat het later zal worden.

Dit zijn niet de enige voordelen die elektrische rijders hebben in het land, je mag overal gratis parkeren, er wordt 0 procent belasting geheven over de aanschaf van een EV en mag je vrij gebruik maken de taxi en busbanen. Prikkels die door de overheid worden betaald vanuit de oliebelasting. Olie is erg duur (2 euro per liter) en elektriciteit bijna gratis (3 eurocent per KWh), u begrijpt nu waarom elektrisch rijden aantrekkelijk is in Noorwegen.

Reizen zonder geld

Toen ik eenmaal in Noorwegen was dacht ik: ‘Waarom ook niet de Noordkaap aantikken.’ Ik zette de reis in die vijf weken zou duren, ik onderschatte hoe groot het land is. De Noordkaap is een mijlpaal voor reizigers, symbolisch is het de meest noordelijke plek van Europa. Op een klif van 300 meter hoof is een wereldbol geplaatst wat dit punt aangeeft.

Reizen zonder geld maakt je creatiever en brutaler

Reizen zonder geld maakt je creatiever en ook wat brutaler. Zo was er een bedrijfje dat helikoptervluchten organiseerde boven de Kaap. Een ritje in een helikopter had ik nog nooit gemaakt en was een lang gekoesterde droom(vlucht). Ik vertelde ze wat ik aan het doen was en bood aan om een video te maken van de vlucht en deze op mijn Facebook-pagina te plaatsen. Dit vonden zij wel interessant en even later had ik een uitzicht boven op het wolkendek, fantastisch!

Verder in Finland 

Ik vervolgde mijn route zuidwaarts en belandde in Finland. Een wat meer ingetogen volk dan de Noren, die Finnen, maar zeker niet minder innovatief. In Helsinki bezocht ik Re-Pack, uitvinder van herbruikbaar verpakkingsmateriaal. Producenten kunnen ervoor kiezen hun producten te laten verzenden in deze verpakking. De consument doet na ontvangst het lege pakketje kosteloos in de brievenbus, hij is opvouwbaar namelijk, en ontvangt een kortingscode wanneer het pakketje weer terug is bij de producent. Een slimme oplossing in een industrie waar jaarlijks miljarden pakketjes worden verstuurd die na ontvangst in de afvalbak belanden, onnodige vervuiling.

Helsinki was mijn laatste stop binnen mijn comfort-zone en een nieuw hoofdstuk in dit avontuur brak aan: Rusland. De cultuur is anders, mensen spreken geen Engels en elektriciteit, is dat wel overal aanwezig en betrouwbaar? Mijn ervaringen in het volgende blog. 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons