De vondst is grotendeels op het conto te schrijven van plantkundige Gary Strobel. Professor Strobel reist als een soort Kuifje de wereld rond Deze vondst kan een alternatief zijn voor fossiele brandstoffenop zoek naar planten die mogelijk van nut zouden kunnen zijn. De impact van zijn recente vondst kan volgens Strobel verstrekkender gevolgen hebben dan zijn ontdekking uit 1993 van een schimmel die het kankermedicijn taxol bevatte. "Deze vondst kan een alternatief zijn voor fossiele brandstoffen," aldus de leider van het onderzoeksteam van de Montana State University.
Vrees voor golddiggers
De schimmel heet Gliocladium roseum en groeit op de Ulmo boom in het Patagonische regenwoud dat in het zuidelijkste puntje van Latijns-Amerika ligt.
 |
| Gary Strobel Foto: University of Montana |
De precieze locatie van de vondst houden Strobel en zijn team liever geheim omdat zij bang zijn dat mensen net als bij de Goldrush met dollartekens in hun ogen op zoek zullen gaan naar de schimmel en daarbij het bos zullen beschadigen.
Bij toeval ontdekten de wetenschappers uit Montana dat de schimmel hydrocarbonaten, een van de bestanddelen van diesel, kan maken van cellulose uit plant- of houtresten. De schimmel produceert minder biodiesel dan suiker maar Strobel denkt dat de opbrengst omhoog kan door de ontwikkeling van nieuwe technieken voor fermentatie en door de schimmel genetisch te manipuleren.
Geen concurrent voedselproductie
Een voordeel aan de biodiesel uit schimmel is dat deze in fabrieken gemaakt kan worden uit cellulose afkomstig van hout- planten- en papierresten. Biodiesel gemaakt uit suiker of palmolie heeft als nadeel dat de productie hiervan landbouwgrond inneemt die ook voor de productie van voedsel gebruikt kan worden.
Wetenschappers van de Amerikaanse overheid en het bedrijfsleven hebben al interesse getoond in de schimmel. Een speciaal team van wetenschappers van de Montana universiteit en Yale gaat de mogelijkheden van deze schimmel verder onderzoeken.
