Als kind volgde ik het nieuws al op de voet en was ik bezig met wat er in de wereld gebeurde. Vanuit die interesse ging ik Journalistiek studeren. Toen ik las dat er sinds de Tweede Wereldoorlog nooit meer zo veel mensen op de vlucht waren als nu, greep me dat zo aan dat ik me daar verder in wilde verdiepen. Begin dit jaar sprak ik erover met Tineke Ceelen, directeur van Stichting Vluchteling. Als Brabanders onder elkaar klikte het bijzonder goed. Daar is mijn ambassadeurschap uit voortgekomen. Het is een stichting met een helder doel, je kunt niet tégen noodopvang voor vluchtelingen zijn.
Je kunt niet tégen noodopvang voor vluchtelingen zijn
Tineke vertelde dat ze de 13-jarige Mohammed had ontmoet, een Syrische vluchteling. Hij was groot fan van voetballer Arjen Robben. Dus heb ik contact gezocht met Robben, vloog naar München, regelde een T-shirt met handtekeningen en een videoboodschap, en heb die bij Mohammed in Oost-Turkije langsgebracht. Hij lag daar in het ziekenhuis met longproblemen. Toen hij het shirt aan had en de boodschap zag, straalde hij van geluk.
Art Rooijakkers (1976, Geldrop)
studeerde Journalistiek in Tilburg en was daarna verslaggever. Hij is vooral bekend als presentator van het populaire tvprogramma Wie is de Mol? Tevens was hij in 2014 winnaar van De Slimste Mens.
Later bezocht ik twee vluchtelingenkampen in Irak. Ze stonden er al tientallen jaren en er was een dagelijks leven ontstaan. Ik zag mensen gezellig met elkaar kebab eten en thee drinken. Terwijl je eigenlijk in oorlogsgebied staat. Ik realiseerde me daar hoe dichtbij het allemaal is. Het is de drempel van Europa. Ik begrijp dat mensen niet altijd weten hoe ze moeten reageren op de ervaringen die ik deel via de sociale media. We zien dagelijks zo veel ellende. Als iemand op mijn Facebook roept: ‘eerst hier de problemen oplossen’, dan verwijder ik die persoon rücksichtslos uit mijn lijst. Ik heb begrip voor persoonlijk leed in Nederland, maar het is echt niet vergelijkbaar met de ellende daar. Als ik iets tweet over Wie is de Mol?, krijgt dat duidelijk meer respons dan een tweet over iets wat ik met Stichting Vluchteling doe.
Toch vind ik het belangrijk om dat te delen en mensen zo aan te sporen te doneren of op een andere manier een bijdrage leveren. Als persoon kun je voor vluchtelingen wel degelijk een verschil maken, zoals ik merkte bij Mohammed.”
