Journalist Arne Doornebal portretteert elke week een bijzondere Afrikaan. Hij trapt af met kickbokser Moses Golola.
De felle lampen van de televisiecamera’s doen het machtige lichaam van Moses Golola oplichten. De bezwete borstkas, enorme schouderbladen en armen die als molenwieken neer dalen op het lichaam van zijn opponent, de Hongaar Andras Nagy.
Het is vrijdagnacht. Met tientallen uitzinnige Ugandezen volg ik de belangrijkste kickboks match in jaren op televisie in een hotel ver buiten de hoofdstad. Gejuich stijgt op telkens wanneer de Afrikaan een oplawaai uitdeelt aan de Europeaan. De vrouwen joelen.
Golola (31) is een fenomeen. Een jongen van simpele komaf, die zijn school niet kon afmaken wegens geldgebrek. Daarmee kunnen Ugandezen zich identificeren. Golola stortte zich op het boksen. Later stapte hij over naar het kickboksen en bereikte de wereldtop.
Toch blijft hij een bescheiden jongen. Ooit bedankte Moses journalisten voor al het respect dat hij, die niet eens de middelbare school afmaakte, van ze kreeg. In ruil daarvoor is hij niet vies van een lekkere quote. “Ik heb de Nijlrivier uit Uganda getrapt,” pocht de kickbokser graag. Tevens liet hij zich eens ontvallen dat iedereen bang is voor Moses Golola. “Zelfs ik ben bang voor hem.”
Er ontspint een titanengevecht, want de zwarte en de witte man zijn aan elkaar gewaagd. Uganda schreewt om een overwinning; het land kan wel een succesje gebruiken in tijden van gierende inflatie en toenemende armoede. Golola schopt twee keer onder de gordel, en krijgt Navy een paar keer plat. Dan begaat de Ugandees in de fout, waardoor Navy hard terug slaat. Na ronde vijf is het voorbij.
Inmiddels is mijn dochtertje, voor één keer mee op werkreis, wakker geworden van het gekrijs van de televisie kijkende kickboksfans. Ze gilt terug. Opeens krijg ik bedenkingen bij de vertoning. Hoe komt het dat er geen enkele sport is waar Uganda goed in is behalve het in elkaar rossen van mensen? Geweld is hier normaal: ouders versus kinderen, politie versus oppositie, menigte versus dief.
De blanke scheidsrechter staat tussen de twee kemphanen in. Golola is bijna een kop groter. Toch is het de Hongaar wiens hand de lucht in mag, hij wint op punten. Golola faalt voor eigen publiek.
