Achtergrond

De beste tennisster van Burundi

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

We ontmoetten elkaar toevallig, bij een filmfestival (!) in de hoofdstad Bujumbura. Later spraken we af in Burundi’s tweede stad Gitega. Haar thuisbasis. Op een vervallen tennisbaantje in het centrum van de stad slaat ze haar ballen. “Inmiddels behoor ik tot de top van het Burundese vrouwentennis,” zegt ze. Twee weken geleden werd ze 19. Later vertelt ze dat ze momenteel de beste vrouwelijke tennisster van Burundi is.

Burundi is een sportief land. Het is kleiner dan België en ligt ingeklemd tussen de reuzen Tanzania en DR Congo. In het strak geleide staatje zie je op zaterdagen overal mensen hardlopen. De Burundese Lydia Nsekera werd onlangs als eerste vrouw ooit toegelaten tot het bestuur van wereldvoetbalbond FIFA en het grootste mannelijke tennistalent van heel Oost-Afrika komt hier vandaan: de 17-jarige Hassan Ndayishimiye. Onthoudt die naam! Hij speelde al op het jeugdtournooi van Wimbledon, zover schopte Laura het tot nog toe niet. “That is a long way,” weet ze.

Het is een week voordat Burundi groots viert dat het 50 jaar onafhankelijk is. “Een belangrijk moment voor ons lans om stil te staan bij de geschiedenis,” meent Syori. “Maar hoe onafhankelijk zijn we werkelijk zolang bijna de helft van onze landsbegroting door buitenlandse donoren betaald wordt?” Echte onafhankelijkheid komt pas later. “Dat moet de nieuwe generatie doen. Mijn generatie dus,” stelt het tennistalent. 

“Ik heb de koloniale tijd niet mee gemaakt, maar ik hoor dat het niet goed was. Er was geen vrijheid, we moesten de blanken in draagconstructies op ons rug torsen over grote afstanden. Het veranderde onze cultuur. Oke, we hebben nu wegen, auto’s en kleren. Maar vroeger waren we ook gelukkig zonder die dingen.” Teruggaan naar de pre-koloniale tijd hoeft wat Syori betreft ook weer niet. “Daar is het nu te laat voor. We kunnen deze ontwikkelingen niet meer terug draaien.”

Het tennis biedt Laura mogelijk een kans om hogerop te komen. “Ik heb vrienden die door goed te tennissen zijn toegelaten tot Amerikaanse universiteiten. Ik hoop daar ook voor in aanmerking te komen.” Veel Burundezen die naar het buitenland gaan keren niet meer terug. Maar Laura wil na haar zo gehoopte studie in Amerika juist wèl terug komen. “Om het land verder te ontwikkelen hebben we de mensen met kennis van buiten hard nodig.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons