Volgens Lomborg wordt de klimaatverandering over het algemeen voorgesteld als de grootste crisis in de geschiedenis van de beschaving. En iedereen die het waagt om kritische kanttekeningen te plaatsen bij het verhaal wordt verketterd. Er worden bakken met geld leeggegooid om de CO2-uitstoot te verminderen. En het resultaat daarval zal uiteindelijk slechts heel beperkt zijn: vele miljarden worden er wereldwijd uitgegeven om de temperatuur mondiaal slechts enkele tienden van graden te laten dalen. Op zich een nobel streven, maar dat moet toch effectiever kunnen? Lomborg komt daarom in zijn nieuwste boek met een reeks praktische voorstellen.
De uitstervende ijsbeer
Neem nu de ijsbeer. Volgens diverse bronnen, waaronder het Wereld Natuur Fonds, zal de ijsbeer spoedig uitsterven. Want door de opwarming van de aarde smelt 
het ijs, heeft de ijsbeer geen grond meer onder zijn poten en zal hij dus vroeg of laat verdrinken. De bewering over het uitsterven van de ijsbeer is echter gebaseerd op een onderzoek dat heeft uitgewezen dat twee van de dertien ijsberenpopulaties in Canada in omvang zijn afgenomen. Frappant is wel dat het juist in deze gebieden kouder is geworden de afgelopen vijftig jaar. In de gebieden waar de ijsberenpopulaties in omvang toenamen is het zelfs warmer geworden. Sterker nog, van alle dertien Canadese ijsberenpopulaties zijn er elf stabiel of groeiend in aantal. Daar komt nog eens bij dat er jaarlijks 300 tot 500 ijsberen worden doodgeschoten tijdens de jacht. Maar daar hoor je vreemd genoeg niemand over. Oftewel, als we echt iets willen doen aan de sterfte onder ijsberen, laten we dan eerst eens beginnen om de jacht te verbieden. Da's een kwestie van de zaken in het juiste perspectief plaatsen.
Nog een voorbeeld. Als we ervoor willen zorgen dat we als menselijk ras op een goede manier zullen overleven, waarom doen we dan niet wat meer ons best om HIV/AIDS en malaria uit te roeien? Het verspreiden van medicijnen tegen deze ziekten is vele malen goedkoper dan de vele miljarden die gemoeid zijn met Kyoto en Kyoto II en levert direct een overweldigend resultaat op in de vorm van jaarlijks miljoenen gespaarde mensenlevens.
Appels en peren?
Tijdens het lezen van het boek kan je het gevoel bekruipen dat Lomborg appels met peren vergelijkt. Maar is dat wel zo? Lomborg plaatst eerder belangrijke vraagstukken in het juiste perspectief. Als je politici hoort praten, lijkt het zo langzamerhand een doel op zich te zijn geworden om de uitstoot van broeikasgassen te beperken. Het werkelijke doel zou echter moeten zijn om de kwaliteit van leven en het milieu te verbeteren. En dat zien we massaal over het hoofd.
Titel: Cool it! Zin en onzin in het debat over de klimaatverandering
Auteur: Bjørn Lomborg
ISBN: 978 90 274 4591 9
Uitgeverij: Spectrum
Prijs: € 17,95
