Borrelen met de ambassadeur

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

 

De Conferentie

Foto: Buitenlandse Zaken

De clichés worden deze middag subtiel bevestigd: medewerkers van het ministerie netjes in pak, vrijwilligers casual gekleed, met hier en daar een verdwaalde stropdas. Maar ach, voorbij uiterlijkheden draait deze middag voor allen om hetzelfde: Zambia.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft iedereen uitgenodigd die maar iets 'doet' met dit land. Ongeveer negentig mensen zijn gekomen, medewerkers van grote organisaties en vooral veel vrijwilligers met een 'eigen' stichting. Doel: uitleggen wat de Nederlandse ambassade in Lusaka voor hen kan betekenen.

Maar of dat nu echt nodig is? De meesten hebben dat allang uitgeplozen. Ze zijn vooral naar 'de Apenrots' gekomen omdat ze concrete vragen hebben of in contact willen komen met andere organisaties. Of misschien omdat ze gewoon eens een borrel willen drinken met de ambassadeur.

Want ja, hoeveel interessante lezingen je ook op het programma zet, netwerken is toch het belangrijkst op een middag als deze. De stichting Family in Christ Mission Holland, die een kliniek en kleuterschool bij Mazabuka ondersteunt, slaat meteen bij de welkomstkoffie haar slag. 'We hebben een probleem met werkvergunningen', legt bestuurslid Adri Hartkoorn uit aan een medewerker van het ministerie. 'Nederlandse vrijwilligers die langer dan een paar maanden naar Zambia willen, moeten ineens fors betalen.' 'Dat is natuurlijk vreemd', beaamt de medewerker. 'Ga je vrijwilligerswerk doen, moet je ook nog betalen. We zullen het aankaarten.'

'Nou, ik ben benieuwd', mompelt Hartkoorn een paar slokken koffie later. 'Tot nu toe was ik niet echt onder de indruk van de toegankelijkheid van de ambassade', zegt iemand anders sceptisch. 'Maar dit is wel een goed initiatief.'

 

Aandacht

'Wij kunnen helaas geen veldkantoor zijn voor alle organisaties, maar voor zover mogelijk willen we wel een gesprekspartner zijn', legt ambassadeur Eddy Middeldorp de rol van de ambassade later uit. Meteen na zijn toespraak mag hij een voorproefje geven. 'De Zambiaanse overheid heeft ons laten weten dat alle buitenlandse ngo's zich moeten laten registreren', zegt iemand in de zaal. 'Wat is de mening van de ambassadeur hierover?' 'Zorgwekkend', vindt Middeldorp. 'Op zich is het normaal dat ze je vragen je te registreren, maar in dit geval vragen wij ons af hoe ver ze de controle willen laten gaan. We hebben dit ook al in Europees verband aangekaart.'

Middeldorp glimlacht als Family in Christ Mission weer over de werkvergunningen begint. 'Die vraag was al tot me doorgekomen. Wij hebben dat al een keer aangekaart. Het probleem is dat verschillende mensen bij de Zambiaanse overheid er verschillende meningen op nahouden welke procedure gevolgd moet worden. Dit punt heeft onze aandacht.'

In twee workshops vertellen vertegenwoordigers van de ambassade, een grote en een kleine ngo, wat ze doen op het terrein van gezondheidszorg of onderwijs. Bij de workshop gezondheidszorg blijkt het grote tekort aan medisch personeel het grootste probleem. 'Men zegt dat er meer Zambiaanse artsen in de omgeving van Londen wonen dan in Zambia', zegt Peter de Haan, eerste secretaris van de ambassade. 'Ik weet niet of dat klopt, maar zeker is dat de kwaliteit en de kwantiteit van de gezondheidszorg nog tekortschieten.' Er wordt flink gediscussieerd over mogelijke oplossingen: verhogen van salarissen, betere voorzieningen voor het personeel,'bonding' (werken in Zambia als voorwaarde stellen voor het verkrijgen van een diploma). Duidelijk is dat er nog hard gewerkt moet worden.

En er wórdt ook hard gewerkt, constateert Michiel de Meij van NCDO in een volgende lezing. Hij is enigszins verbaasd dat er zó veel mensen op deze middag zijn afgekomen: 'NCDO subsidieert via het KPA-programma maar negen organisaties die actief zijn in Zambia. Maar blijkbaar zijn er nog véél meer. Dus ik raad iedereen aan: kijk eens op onze website.'

 

Handig

Als afsluiting staat 'speeddaten' met diverse organisaties op het programma – trends gaan blijkbaar niet voorbij aan het ministerie. Een zetje voor het netwerken, waar grif gebruik van wordt gemaakt. En aan de statafeltjes bij de pinda's en de zoutjes wordt nog veel drukker gepraat.

'Heel handig, zo'n middag', klinkt het her en der. Tja, als het ministerie deze middag bedoelde als 'aai over de bol', is hij zéker geslaagd. Van Wim Gijsendorffer van Share & Care International Ministries mag er zelfs wel een schepje bovenop: 'Eigenlijk zou de ambassade zoiets ook in Zambia moeten organiseren.' Hoe dichter bij het vuur, hoe beter.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons