Is het een tomeloos optimisme, of een grote naïviteit? Ik vind het moeilijk te bepalen. Het lijkt erop dat het een beetje van beiden is, maar in een situatie waarin je moet ploeteren om het hoofd boven water te houden, en je bij een minste crisis al financieel zwaar in de problemen kunt zitten, is er wellicht geen mogelijkheid stil te blijven staan bij de realiteiten van alledag. Je moet voort en vooral niet denken aan al de moeilijkheden om je heen…
Regelmatig verbaas ik me over de manier waarop Ghanezen hier op het platteland van de Afram Plains North omgaan met de zwaarte van hun bestaan. Uren lopen met loodzware dingen op het hoofd in een brandende zon; zwoegen in het land totdat je handen open liggen; of in een meest oncomfortabele wijze bovenop een lading houtskool urenlang over waardeloze hobbelwegen rijden totdat ze, van boven tot onder bedekt met een laag stof, uiteindelijk aankomen in de ‘bewoonde’ wereld.
Maar deze gelatenheid lijkt beetje bij beetje ook af te nemen met de komst van westerse luxe. Gemak dient de mens, en de mens raakt daar maar al te snel gewend aan. Dus moet alles snel snel gaan. Het verbaasde me enigszins hoe ongeduldig en aggressief ook de Ghanezen in het verkeer zijn. Ik dacht dat de Afrikaanse ‘coolheid’ hen wel geduldiger zou maken, maar feit is dat er zich jaarlijks zo’n 10.000 verkeersongevallen voordoen, waarbij ongeveer 2000 Ghanezen sterven. Voor een deel door asociaal of onkundig rijgedrag of mankementen aan voertuigen, maar vooral door inhaalmanoevres op plaatsen waar dat absoluut niet kan en ook niet mag… Want: tijd is geld!
Politie biedt vooralsnog geen uitkomst, aangezien één Ghana Cedi meestal voldoende is om hen een andere kant op te doen laten kijken.
Zoals wellicht bekend, worden de voertuigen die in Europese landen niet meer door de keuring heen komen, hierheen getransporteerd en verkocht. Dat geldt overigens voor al onze afdankertjes: computers, koelkasten (inclusief giftig ozongas dat hier vrolijk wordt losgelaten in de lucht), huishoudelijke apparaten en kleding. Het westen moet echt stoppen met sturen van afgedankte rommel. Feit is en blijft dat het materialisme hier in Ghana goed op gang komt; En wat betreft het verkeer? Er zal toch echt een invoering van de veiligheidsmaatregelen moeten komen om het aantal slachtoffers naar beneden te krijgen!
Gustaaf Klomberg is sinds 2007 uitgezonden door de SMA naar Ghana waar hij als missionair werker in een ruraal en vergeten gebied werkt. Wil je ook uitgezonden worden door de SMA vraag dan informatie aan: vormingscentrum@sma-nederland.nl