Singh vertrok in 1985 naar het afgelegen dorp Kishori met het doel zich in te zetten voor gezongdheidszorg en onderwijs. Eenmaal daar vertelden de dorpelingen hem dat ze eigenlijk meer behoefte hadden aan water.
Dammen voor regenwater
In gesprek met een oudere man leerde Singh over een bijna vergeten techniek voor waterconservatie: johads. Dit zijn uit aarde gebouwde dammen waarin regenwater wordt opgeslagen, maarmee het waterniveau van de grond en rivieren kan worden aangevuld. In Kishori bouwde Singh met de hulp van de dorpsbewoners zijn eerste johad. Datzelfde jaar nog, na de moesson, verscheen er water in putten die al jarenlang droog lagen. Langzaamaan begon er weer water door de lokale rivier te stromen en keerden wilde dieren en natuurlijke beplanting terug naar het gebied.
Rajendra Singh, de waterman. Foto: Aletta André
Nu heeft Singh meer dan 11.000 johads gebouwd in 1200 dorpen door heel de deelstaat. Ook is zijn organisatie Tarun Bharat Sanga sindskort actief in de deelstaten Maharshtra en Madya Pradesh, met plannen voor verdere uitbreiding. Volgens Singh hebben in ieder geval een miljoen mensen direct baat bij de constructies.
Scepsis vanuit de overheid
Toch werd de ‘waterman’ niet overal toegejuicht. In 1986 ontving hij zijn eerste juridische waarschuwing van de lokale overheid. Hij zou ten onrechte water vasthouden dat voor een grote dam van de overheid was bedoeld. “Ik heb duidelijk gemaakt dat het geen overheidswater was dat we conserveerden, maar regenwater”, vertelt Singh, in een combinatie van Hindi en Engels. “Ik ondervind nog steeds voortdurend tegenstand. Er zijn wel honderd rechtszaken geweest, maar ik respecteer de wet en domocratie. Ik ga door met mijn werk.”
Water GandhiVanwege zijn activistische inzet voor waterproblemen in India, wordt Singh ook wel de 'Water Gandhi' genoemd. In 2010 reisde hij vanuit de Himalayas de hele rivier de Ganges (zo'n 2500 kilometer) af, om te laten zien hoe de waterkwaliteit per gebied de gezondheid van de aanwonende bevolking beïnvloedt. Singh wil de heilige rivier redden van de vervuiling, misbruik en klimaatverandering. Ruim 600 miljoen mensen zijn van de rivier afhankelijk in hun dagelijks leven. "Voor mij is de Ganges meer dan een rivier, het is het levensbloed van India", aldus Singh.
Hoewel Singh hulp van de overheid zou waarderen, benadrukt hij het belang van zelfhulp in de dorpen. “Als je zelf iets creëert, geeft dat zelfvertrouwen”, legt hij uit. “En ons werk is gebaseerd op natuurbehoud, terwijl de overheid vaak extra belangen heeft.” Singh zegt dat de overheid grote bedrijven vaak land in agrarische gebieden toekent, waardoor veel water uit de grond verdwijnt en wordt vervuild.
Internationale erkenning
In de internationale gemeenschap krijgt Singh wel erkenning. In april sprak hij op uitnodiging op het World Water Forum in Seoul. Ook in eerdere jaren was hij bij het forum, waaronder in 2000 toen het in Den Haag werd georganiseerd. Nu hij de Stockholm Water Prize heeft gewonnen, hoopt hij dat zijn relatie met de Indiase overheid ook zal verbeteren. “De boodschap die hiermee is gegeven is geweldig”, zegt hij. “Omdat deze prijs niet aan een wetenschapper of ingenieur is gegeven, maar aan de inheemse kennis en aan de gemeenschap die mij dit heeft geleerd, zal de overheid het belang ervan inzien.”
Meer vertrouwen in de gemeenschap
De nieuwe overheid van premier Narendra Modi, die grootse plannen voor het schoonmaken van India’s rivieren heeft, heeft Singhs vertrouwen nog niet gewonnen. “We waren blij toen er een speciaal Ministerie voor Rivierverjonging werd opgericht. Maar een jaar later is het niet duidelijk wat ze gaan doen. Er wordt alleen gepraat.”
Omdat de prijs is gegeven aan inheemse kennis en de gemeenschap zal de overheid het belang ervan inzien
De overheid zou volgens Singh meer vertrouwen moeten hebben in de gemeenschap. “Door democratie wordt er afhankelijkheid gecreëerd. De overheid geeft geld en stuurt ingenieurs, maar leert de mensen niet hoe ze zichzelf kunnen helpen. Terwijl dat eigenlijk de rol van leiders zou moeten zijn. Problemen ontstaan niet door een gebrek aan water, maar door slecht bestuur."
Uitbreiding naar buitenland
Ondertussen heeft Singh grootse plannen. Naast uitbreiding naar nog vier droge deelstaten probeert hij zijn kennis te delen in alle landen die hij bezoekt. Dat lukte al in het Verenigd Koninkrijk, waar wateringenieur Katherine Pygott zich volgens de BBC voor het voorkomen van overstromingen liet inspireren door Singhs werk. Hierbij heeft Singh een groter doel voor ogen dan alleen waterconservatie, namelijk: vrede. “De wereld staat op de rand van een wereldoorlog om water”, zegt hij. “Als watermanagement wereldwijd op een decentraal niveau zou gebeuren, dan kan dat helpen de vrede te bewaren.”
Bekijk hier een korte documentaire die CNN enkele jaren geleden maakte over Singh.[[{“fid”:”36236″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”documentaire waterman CNN”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”documentaire waterman CNN”},”type”:”media”,”link_text”:null,”attributes”:{“alt”:”Water Gandhi”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]
