Achtergrond

Hulpeuro’s naar Europa, in plaats van naar landen in nood

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Hulporganisaties die schitteren door afwezigheid bij de hulp aan vluchtelingen in Griekenland? Echt niet, zegt Tineke Ceelen van Stichting Vluchteling. 

In de Volkskrant van 29 oktober stelt Carlijne Vos dat de “vluchtelingenopvang op Lesbos drijft op vrijwilligers”. Hoewel in het artikel ook wordt verwezen naar de inspanningen van hulporganisaties, blijft hun rol flink onderbelicht. Ook RTL Nieuws, Trouw en andere media wekken de suggestie dat de vrijwilligers op de Griekse eilanden in eenzaamheid opereren.

Zonder iets af te willen doen aan de belangrijke rol die vrijwilligers spelen op Lesbos, vinden we het relevant nuance aan te brengen in het beeld dat nu ontstaat, namelijk dat de hulporganisaties vooral schitteren door afwezigheid.

Die opvang zouden de landen van de Europese Unie heel goed zélf moeten kunnen organiseren

Stichting Vluchteling en haar partner IRC zijn sinds juni van dit jaar actief op het eiland. Het was bepaald geen gemakkelijk besluit om in actie te komen op Lesbos. Tenslotte hebben we het hier over de opvang van vluchtelingen bínnen de Europese Unie. Die opvang zouden de landen van de Europese Unie heel goed zélf moeten kunnen organiseren en de hulporganisaties zouden zich moeten concentreren op gebieden in de wereld waar de overheid niet de capaciteit, noch de middelen heeft om slachtoffers van grote crises te kunnen helpen.

Lesbos
Stichting Vluchteling en IRC zijn toch een hulpoperatie gestart op Lesbos omdat de hulp zo schromelijk tekort schoot, en nog altijd schiet. In eerste aanleg hebben we ons vooral gericht op verbeteren van de hygiëne in het opvangkamp van Kara Tepe (douches, toiletten, afval ruimen) en de financiële ondersteuning van de Griekse vrijwilligers op het eiland. Toen bleek dat de gebrekkige opvang geen tijdelijke zaak was, is onze rol steeds meer gegroeid (verzorgen vervoer voor vluchtelingen op het eiland, het verschaffen van informatie over rechten en het uitdelen van hygiëne pakketten).

Elke hulpverlener die we naar Griekenland sturen, kunnen we niet meer inzetten in Syrië

Inmiddels werken we met meer dan 30 collega’s op het eiland. Vanuit Nederland stelden we ondertussen zo’n 1.5 miljoen euro particulier ingezameld geld beschikbaar. Geen enkele overheid, ook niet de Nederlandse, was bereid geld ter beschikking te stellen voor de hulpverlening in Europa. We hebben aangedrongen bij collega-organisaties óók actief te worden op de Griekse eilanden om de hulpverlening te versterken. Wij kunnen immers onmogelijk alle problemen op de Griekse eilanden oplossen in ons eentje.

Syrië
We doen wat we kunnen, op Europees grondgebied. Elke hulpverlener die we naar Griekenland sturen, kunnen we niet meer inzetten in Tsjaad, Afghanistan, de Centraal Afrikaanse Republiek of Syrië, en dat zelfde geldt voor de euro’s die we op Lesbos of elders op de Balkanroute voor de hulp gebruiken.

Vrijwilligers spelen een grote rol bij het lenigen van de nood in Europa, daar moeten we ongelofelijk dankbaar voor zijn. Het is beslist onjuist te suggereren dat alleen zij helpen. Maar in plaats van ons druk te maken over wie wat wel, of niet doet, zou het verstandiger zijn prangende vragen te stellen aan onze EU-overheden over het gebrek aan adequate hulp, of minstens over de middelen die nodig zijn om die hulp naar een minimaal menswaardig niveau te kunnen brengen.

Een abonnement op OneWorld magazine voor 25 euro

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons