Achtergrond

Pak moslimhaat en jodenhaat even hard aan!

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

CORRECTIE: Eind 2015 is OneWorld overgeschakeld naar een beveiligde HTTPS-verbinding. Daardoor is de teller voor Facebook gereset en zijn de meeste likes voor dit artikel weggevallen. 

Onder zware beveiliging sprak Kurt Westergaard afgelopen zaterdag het publiek toe tijdens het Festival van het Vrije Woord. De Balie in Amsterdam was omgetoverd tot een bunker. Westergaard tekende bijna 10 jaar geleden de beruchte cartoon van Mohammed, waarna er een rellen onder moslims uitbraken in Europa en in de Arabische wereld. Een paar jaar later werd hij bijna vermoord met een bijl. Uiteraard ben ik zwaar tegen dit geweld, net zoals ik ook tegen elk geweld richting Wilders ben.

De grens tussen het uiten van meningen en het niet belasteren is wel heel erg opgeschoven naar het uiten van meningen

Minder zwart-wit ben ik in het verbieden van aanstootgevende cartoons. Ik vind dat een heel lastig dilemma. De vrijheid van meningsuiting vind ik een groot goed. Maar deze is niet onbeperkt. Als iemand zijn vrijheid van meningsuiting gebruikt om anderen of een groep mensen te belasteren (art 261 wetboek van strafrecht), te smaden (art 262) of te beledigen (art 263), of als een meningsuiting aanzet tot haat tegen een groep (art 137c & 137d), dan is dit verboden. De grens tussen het uiten van meningen en het niet belasteren is wel heel erg opgeschoven naar het uiten van meningen. Recentelijk bleek dat maar weer eens nadat het Openbaar Ministerie had besloten niet tot vervolging over te gaan van Perdiep Ramesar.

Perdiep Ramesar
In november vorig jaar bleek dat Trouw-journalist Perdiep Ramesar 5,5 jaar lang (eerst voor AD, later voor Trouw) allerlei artikelen had geschreven op basis van verzonnen bronnen. In een tijd dat de spanningen tussen het autochtone en allochtone deel van de bevolking steeds verder opliepen, kon Perdiep Ramesar ongehinderd zijn haat botvieren op moslims. Hij riep een deel van de Schilderswijk zelfs uit tot een kalifaat, waar de sharia zou zijn ingevoerd. Een ieder die regelmatig in de Schilderswijk kwam wist dat dit nonsens was. Dat wil niet zeggen dat er geen problemen zijn in de Schilderswijk, maar een kalifaat met de sharia als ‘norm’, is pertinente onzin.

Het debat is ontspoord. Eigenlijk is er helemaal geen debat meer. Er wordt niet meer naar elkaar geluisterd

Maar volgens het Openbaar Ministerie mag het. Ondanks dat het zonneklaar is dat Perdiep Ramesar niet per ongeluk deze artikelen schreef, ziet het Openbaar Ministerie geen reden tot vervolging. Het Openbaar Ministerie oordeelde dat het beruchte artikel over de Schilderswijk niet 'op zichzelf beledigend' of 'onnodig grievend' was. Volgens het OM is er niet aangezet tot haat. Dezelfde terughoudendheid zagen we destijds ook bij mijn aangifte tegen website GeenStijl, en diezelfde terughoudendheid zien we ook bij de aanpak van Wilders.

Ik ben geen geboren activist en stop er liever vandaag mee dan morgen

Het debat is ontspoord. Eigenlijk is er helemaal geen debat meer. Er wordt niet meer naar elkaar geluisterd, men probeert elkaar niet meer via goede argumenten te overtuigen. Er worden slechts stellingen geponeerd en realtime wordt gekeken of dat bij de achterban iets opgeleverd heeft. En dat gebeurt zowel in de Tweede Kamer als daarbuiten. En niemand staat op en zegt: ‘Hé hé hé, dit voegt niets toe, dit leidt tot niks.’ Ik zie geen enkele beweging die deze trend van meer en meer polariseren gaat stoppen. Ik kan niet wachten tot dat moment overigens, want ik ben geen geboren activist en stop er liever vandaag mee dan morgen. Het lijkt wel of niemand nog autoriteit heeft of aan de dag wil leggen om het tij te keren. Zolang dit doorgaat, probeer ik als activist enige tegendruk te geven. Ik zit helaas niet in een positie om het tij te keren. Duidelijk is inmiddels, na mijn mislukte aangiftes tegen GeenStijl en Perdiep Ramesar, dat de rechtelijke macht niet corrigerend gaat opreden en zich maximaal afzijdig houdt.

Dubbele standaard
Gevaarlijker dan een doorgeschoten vrijheid van meningsuiting is de dubbele standaard. Als die vrijheid dan bijna grenzeloos is, laat die vrijheid dan in ieder geval wel voor iedereen gelden. Opvallend is het daarom dat Eberhard van der Laan tijdens het Festival van het Vrije Woord eerst een lans breekt voor dat vrije woord om vervolgens in de Volkskrant zich te verdedigen tegen zijn acties om het vrije woord in te perken. In januari dit jaar liet hij activist Abulkasim Al Jaberi nog arresteren na het roepen van 'Fuck de koning'. Natuurlijk begrijp ik dat Eberhard het lullig vond voor Alex dat hij er drie nachten niet van heeft kunnen slapen. En inderdaad, majesteitsschennis is formeel nog strafbaar, maar er was uiteraard geen enkele reden om Abulkasim Al Jaberi te laten arresteren. Dat was een keuze. Met het argument dat majesteitsschennis strafbaar is, komt Van der Laan niet weg.

Als Van der laan zo’n opmerking had gemaakt over het wakker liggen van moslims en daarop de vrijheid van meningsuiting had ingeperkt, dan was het land te klein geweest. Daar durf ik gif op in te nemen

Helemaal pijnlijk wordt het als de Volkskrant Van der Laan confronteert met het verbieden van IS en Hamas vlaggen. Niet het feit dat hij die verbood is pijnlijk, maar wél de redenatie. Van der Laan: "Het was een lastige afweging. Er waren stapels brieven. Veel Joden die aan emigreren denken. Ik heb gekozen voor het beschermen van mensen die ‘s-nachts wakker liggen." Als Van der laan zo’n opmerking had gemaakt over het wakker liggen van moslims en daarop de vrijheid van meningsuiting had ingeperkt, dan was het land te klein geweest. Daar durf ik gif op in te nemen. (Voordat de pro-Israël lobby deze paragraaf wederom gebruikt om mij als pro-Hamas neer te zetten: nee, dat ben ik niet.)

Aangifte
De dubbele standaard werd ook pijnlijk duidelijk toen ik laatst naar twee politiebureaus ging. Bij het ene bureau wilde ik aangifte doen van jodenhaat. Ik werd met open armen ontvangen. Toen ik bij het andere bureau met dezelfde tekst aangifte wilde doen van moslimhaat (waar ‘deporteren joden’ stond, stond nu ‘deporteren moslims’), werd daar heel terughoudend op gereageerd. Ik zou teruggebeld worden, maar heb nooit meer iets gehoord. De grens tussen de vrijheid van meningsuiting versus niet discrimineren is heel lastig, maar iedereen gelijk behandelen is een keuze. Bij deze wil ik mijn oproep aan Van der Laan kracht bijzetten om snel een onderzoek te laten uitvoeren naar deze dubbele standaard binnen overheidsinstanties, om vervolgens de dubbele standaard met wortel en tak uit te roeien. Het is een belangrijke stap om de spanningen in onze maatschappij niet verder te laten oplopen.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons