Achtergrond

De week van Went in tweets #59

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

dWvWiT#59– Robert Went is econoom bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Hij werkt bij de WRR o.a. mee aan onderzoek naar en publicaties over 'de toekomst van werk' en 'middenklasse(n) onder druk', en twittert veel over economie en globalisering. Voor OneWorld selecteert en becommentarieert hij wekelijks zijn favoriete tweets. Uit zijn 206 tweets van afgelopen week zijn dit de 14 die je niet mag missen.

Modern times (1)

Economisme
Jesse Klaver, de nieuwe leider van GroenLinks, heeft een gevoelige snaar geraakt met zijn pleidooi tegen de dominantie van het 'economisme'. Grappig om te zien en ook vrij voorspelbaar, dat sommige economen onmiddelijk beginnen te roepen dat er juist "te weinig" economisme is, terwijl uit het brede publiek veel sympathiebetuigingen langskomen op twitter. Hier botsen twee werelden en logica's, hoewel lang niet altijd duidelijk is wat onder 'economisme' verstaan wordt.

Ik denk dat er twee discussies door elkaar lopen. Heel vaak wordt in de politiek en in beleid 'economische groei' als het doel opgevoerd, terwijl het zou moeten gaan om welzijn, welvaart en geluk. Naar aanleiding van ons WRR-rapport over de lerende economie is door de Tweede Kamer een motie aangenomen die was ingediend door Bram van Ojik en Alexander Pechtold, om onderzoek te gaan doen naar alternatieve indicatoren voor welvaart. Heel mooi en hard nodig, en het goede nieuws is dat daar een commissie in de Kamer voorbereidingen voor aan het treffen is. Volgende week mag ik een keer met de commissie meedenken over de onderzoeksaanpak, en daar gaan we zeker meer van horen.

Iets anders is dat je zo doelmatig mogelijk om zou moeten willen gaan met de middelen die er zijn en dat speelt bij de keus voor instrumenten waarmee je doelen van beleid – dat zijn politieke besluiten – probeert te realiseren. Dan kom je bij ex ante en ex post beleidsevaluaties e.d., en daar kan wat meer economisme vaak helemaal geen kwaad. Maar ik zou dan, ook na ruim 7 jaar werken bij de Rekenkamer, zeker niet alleen om meer economisme vragen maar ook om meer sociologisme en meer psychologisme (nudging e.d.) en meer politicologisme en meer filosofisme…. Leuke discussie dus, en relevant, wat mij betreft. Het Financieel Dagblad kwam op het lumineuze idee een discussie te organiseren tussen Jesse en econoom Mathijs Bouman, die eerder in het FD had geschreven dat we meer economisme nodig hebben.

Een ander voorbeeld van doorgeslagen economisme lijkt de nieuwe agenda voor het terugdringen van de regeldruk in Europa, als je dit artikel leest over de plannen van Frans Timmermans.

Modern times (2)

Basisinkomen?
Een lekker mooi tegendraads kritisch stuk – daar ben ik dol op want je moet altijd kritisch blijven – over een onderwerp waar (weer) velen in ons land en internationaal aandacht voor vragen en over nadenken: een basisinkomen.

Onderwijs mythe
Nog een fijn dwars stukje. Stof tot nadenken vooral voor de 'education, education and education' brigade, die vrijwel alle problemen met meer onderwijs op denkt te kunnen lossen. Ricardo Hausman, niet de eerste de beste maar een indrukkende onderzoeker, zet daar grote vraagtekens bij. Full disclosure: ik heb hem een paar keer ontmoet en hij heeft samen met zijn collega Cesar Hidalgo een webdocument voor de WRR gemaakt.

Ongelijkheid: welk antwoord?
Deze week kreeg ik een flinke groep studenten uit Utrecht op bezoek die meedoen aan een vrijwillig vak over ongelijkheid. Ze waren die middag eerst al op bezoek geweest bij VVD-kamerlid Pieter Duisenberg, die hen had meegegeven dat ze mij vooral kritische vragen moesten stellen 😉 Dat deden ze gelukkig, en ze vertelden daarbij ook wat ze eerder die middag over de VVD-opvattingen over ongelijkheid hadden gehoord. Dat kon ik direct daarna even checken bij Pieter, tijdens de afscheidsreceptie voor Saskia Stuiveling (zie hieronder), en dat bleken ze goed begrepen te hebben. Mooi, die grotere interesse in ongelijkheid dankzij Piketty: ik krijg geregeld verzoeken van studenten of andere groepen. We gaan nu een nieuwe ronde in met dit debat dankzij nieuwe boeken over wat we kunnen doen aan ongelijkheid. De bekende econoom Stiglitz publiceerde er een nieuw boek over, en ik ben zelf onder de indruk van het werk van de veel minder bekende econoom Tony Atkinson.

Saskia Stuiveling
Met veel plezier heb ik ruim 7 jaar bij de Algemene Rekenkamer gewerkt, en ik kan dat iedereen die er de kans voor krijgt zeer aanraden. Je rapporten krijgen altijd wel enige (en soms veel) aandacht van pers en politiek, en ik heb er veel geleerd over hoe Den Haag en de ambtenarij werken, en veel gelachen. Deze week nam Saskia J. Stuiveling afscheid als voorzitter van het college, en voor velen IS zij de rekenkamer. Dat zal nog wennen worden. In haar afscheidsinterview in het NRC vertelt ze een mooi verhaal over minister Jet Bussemaker. Heel herkenbaar.

Ik herinner me nog dat ik tijdens een onderzoek een keer een ambtenaar op EZ belde omdat we ergens informatie over nodig hadden – de Rekenkamer krijgt alles wat ze vraagt, volgens de Wet. Dat ging ongeveer zo. "Goedemiddag, u spreekt met Robert Went van de Rekenkamer." Stilte aan de andere kant. Een zucht. En toen, langzaam, ik kon het klamme zweet bijna ruiken: "Zei u Rekenkamer…?" Zo ging het lang niet altijd, maar de Rekenkamer is natuurlijk een controleur, dus als die je belt is er een kans dat ze denken iets te pakken te hebben. En je wil als ambtenaar geen probleem zijn voor je leidinggever of de minister. Stuiveling treffend boven haar NRC interview: "Ik ben wandelend slecht nieuws."

Als afscheidscadeau voor Saskia Stuiveling liet de rekenkamer door Roel Jansen een boek maken met interviews met 8 presidenten van andere rekenkamers in de wereld. Dat is een leuke publicatie geworden die ook mooi is uitgevoerd. Met mooie verhalen soms. Voor het skype-interview met Heidi Mendoza, vice-president van de rekenkamer van de Filipijnen moest bijvoorbeeld iedereen daar zijn pc eerst uitzetten, omdat er anders onvoldoende internet capaciteit was voor een verbinding.

Modern times (3)

Het IMF verrast weer
Voor de zoveelste keer komt het IMF met resultaten van onderzoek die lijnrecht ingaan tegen wat in veel landen de heersende opinie is onder beleidsmakers en veel economen. Ditmaal gaat het om de obsessie met het terugdringen van de overheidsschuld, die ons in Europa al veel gekost heeft, materieel en immaterieel. Helemaal niet nodig voor de meeste landen, zeggen IMF-onderzoekers nu, en zelfs contra-productief als je wilt groeien. Dat dit stof zal doen opwaaien is voorspelbaar, en daar houden ze denk ik ook al rekening mee: voorin het working paper staat uitdrukkelijk dat IMF-hoofdeconoom Blanchard (die daar binnenkort weg gaat overigens) het stuk heeft goedgekeurd voor publicatie.

Robots en administratief werk
Een groot stuk over robots en administratieve banen in Trouw deze week, naar aanleiding van de banen die verdwijnen bij de Belastingdienst.

Blijf op de hoogte
Mijn eigen website vind je HIER [en nu ook met RSS-feed]

Vanaf nu elke week een mailtje wanneer mijn nieuwe blogpost online staat? Opgeven daarvoor (en eventueel later weer opzeggen) kan HIER.

Je abonneren op de RSS-feed van dit blog kan ook HIER

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons