Jeroen van Wijck beleeft als stedeling het plattelandsleven als hulp op boerderij de Groene Griffioen. Vandaag overpeinst hij het afschieten van een gans, of twee.
Een boerderij is buiten, op het platteland. Ver van alles, bij de dieren en de planten, in de natuur.
Maar genoeg mensen die vinden dat de boer niet in de natuur hoort. Dat die de natuur kapot maakt. Onzin. Een boer is afhankelijk van de natuur en is een belangrijk natuurbeheerder. Een verstandige boer dan, natuurlijk.
Jeroen van Wijck beleeft als stedeling het boerenleven. Opgeleid als psycholoog, en met een carrière in de digitale creatieve industrie, is hij nu deeltijd bio-boer bij de Groene Griffioen.
Neem nou een biologische boer. Die gebruikt organische stoffen om het land mooi groen te maken. Organische stoffen zijn beter voor de natuur, daar heb je niet zo veel giftige uitstoot van. Bemesting met organische stoffen zorgt er ook voor dat gras steviger en diepere wortels krijgt. Er groeien meer kruidige plantjes in de weide, die de koeien lekker vinden en die ook nog eens goed voor ze zijn.
Zeven ganzen eten even veel gras als één koe
Het nadeel van zo’n mooie groene weide is dat het ook ganzen aantrekt. Vooral in een zachte herfst en winter is er in een biologische wei meer eten te halen en dat ziet de grauwe gans vanaf boven. Je hebt al gauw een honderd van die beesten in je wei zitten. En als je dan weet dat zeven ganzen even veel gras eten als één koe, dan heb je snel genoeg van die ongenode gasten. Want ze vreten het land kaal.
De stadsmens ziet dat niet. Die vind die ganzen-natuur prachtig. Een weide vol met rotganzen, kakelend, vredig grazend. V-vormen tegen de helderblauwe winterhemel.
Vind ik niet. Ganzen vreten je land kaal. En ze poepen het onder met hun zure stront, en daar kan de kruidige grasweide niet tegen. En je kunt er maar weinig tegen doen. Afschieten, dat helpt. Een paar goede schoten, en je hebt op een dode gans na weer een lege wei. En die gans kun je dan eten.
En als we ze dan massaal afschieten, dan kunnen we het ganzenvlees door onze kroketten en frikadellen mengen. Merken ze niks van, de gasten van de cafetaria.
Unox weet vast wel raad met al dat vlees
Een wat mindere gruwelijke manier om boeren te helpen met de ganzenoverlast is het verstrekken van compensatie door de overheid. Als je kunt aantonen dat ganzen je weides hebben kaalgevroten, dan kun je geld ontvangen om elders gras in te kopen. Maar juist die regel is onlangs beperkt, de pot met ganzengeld is klein. Nu moet een boer een taxateur laten komen voor 300 euro, die dan hopelijk vaststelt dat je inderdaad ganzenschade hebt. En dan kun je een vergoeding krijgen. Maar de pot is zo klein geworden dat het bedrag dat uitgekeerd wordt vaak niet eens opweegt tegen de kosten van de taxateur, laat staan het getaxeerde schadebedrag. Dus dan moet je slim zijn als je niet wilt schieten.
Eierschudden of prikken, spiegelbollen en vliegers helpen, maar de laatste mode is laserstralen. Als je zo’n rood lampje op een paar ganzen richt, dan schrikt de hele troep en zijn ze snel vertrokken naar de buurman. Maar ja, die heeft ook zo’n lasergun. Afschieten helpt dan meer. Unox weet vast wel raad met al dat vlees.
Nog beter is dat iedereen biologisch gaat boeren. Dan hebben de ganzen meer keuze en wordt de overlast van de natuur minder.
